زمینه فعالیت : موسیقی شناس ، فیزیکدان ، نوازنده ویولون ، مدرس و مولفزادروز : 1291 درگذشت : 1357/10/29
وی محققی نامدار در عرصه موسیقی نظری و مبانی فیزیکی آن بود که یافته‌های نوینی را در شناخت اصولِ پردگانی و مختصات فیزیکی نسبتهای فواصل مخصوص موسیقی ایرانی عرضه کرد. از جمله شاگردان او می‌توان به دکتر خسرو مولانا, پرویز مشکاتیان، علیرضا افتخاری، اکبر محسنی، سهیل ایوانی و عبداللَّه طریقت اشاره کرد.
گوشه ای از فعالیت ها و افتخارات : تدریس در دبیرستانهای دارالفنون و ثروت ، دریافت دیپلوم عالی از مدرسه خصوصی وزیری (مدرسه عالی موسیقی) ، نوازندگی و آهنگسازی درارکستر"انجمن دوستداران موسیقی ملی" (که روح الله خالقی در ۱۳۲۳ تأسیس کرده بود) ، اخذ دکتری دولتی علوم از فرانسه ، اشتغال در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (C.N.R.S) در رشته‌های تخصصی صداشناسی (آکوستیک) ، اخذ دکتری تخصصی در رشته علوم آکوستیک از دانشگاه اکس مارسی ، تأسیس «انستیتوی تحقیقات موسیقی شناسی» در فرهنگستان ادب و هنر ایران ، تأسیس کمیته ملی موسیقی یونسکو ، ریاست کمیسیون ملی یونسکو در ایران ، نیز ریاست انجمن فیزیک ایران ، معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و آموزش عالی ، عضویت در مجمع بین المللی انجمن آکوستیک دانان آمریکا ، و عضویت در انجمن آکوستیک گت گاتِ آمریکا و سازمان بین المللی هنر فولکلور (وابسته به یونسکو)...
آثار : کتاب های "موسیقی فارابی" و "اندیشه های علمی فارابی درباره موسیقی" .