تقویم موسیقی - تولد عزیز شعبانی - 30 بهمن ماه

عزيز شعباني اگر چه دومين رئيس هنرستان موسيقي تبريز بود، ولي مدت رياست اسماعيل ديباج، به عنوان نخستين رئيس هنرستان ياد شده، بيش از سه ماه به طول نكشيد و عزيز شعباني با انتقال از اداره كل فرهنگ آذربايجان شرقي به اداره كل هنرهاي زيباي كشور، به رياست هنرستان موسيقي تبريز منصوب شد و با پشتكار و كوشش پيگير بيشترين نقش را در تاسيس آن هنرستان داشت. زماني در تدارك نوشتن كتاب «هنرستان موسيقي تبريز» بودم كه در سال 1384 منتشر شد، تلاشم براي استفاده از خاطرات و اسناد او كه از اسفند ماه 1357 در امريكا مقيم شده بود، به نتيجه يي نرسيد. چون همان طور كه پژوهشگر ارجمند، سيدعليرضا ميرعلينقي در روزنامه ايران مورخ 29 فروردين 85 شرح آن را نوشته است، عزيز شعباني را يكي از «شارلاتان هاي رفته در كسوت اهل پژوهش» آزرده بود. در صفحات 103 و 127 كتاب «هنرستان موسيقي تبريز» مطالب و اسنادي را آورده ام كه در واقع، گزارش نوشته يي (رئيس وقت دانشسراي پسران اروميه) در سعايت از عزيز شعباني هستند. طي صحبتي كه پس از چاپ كتاب با عزيز شعباني داشتم، او با توصيف دقيق ماجرا، روشن كرد كه“ آن را به علت غرض ورزي شخصي نوشته و او تا زمان چاپ كتاب از وجود چنان سندي بي اطلاع بوده است.  به او قول دادم كه در چاپ دوم كتاب، توضيحاتش را به طور كامل چاپ كنم تا احقاق حق شود، و اشاره يي گذرا به آن موضوع در اين يادداشت، كافي است تا وفاي كامل به عهدم در چاپ ديگر كتاب. عزيز شعباني، انساني هنرمند، ساده و مهربان بود كه حتي در قضيه يي كه اشاره شد، يك بار بدون لفظ مرحوم از احمد سميعي ياد نكرد و اگرچه، وقتي خبر فوتش را از زبان همسرشان شنيدم، بسيار متاثر شدم، ولي از اينكه رفت و اباطيلي را كه اخيراً در كتابي درباره او نوشته شده بود، نديد، خرسند گشتم: مصداق بارز نمك خوردن و نمكدان شكستن. عزيز شعباني، علاوه بر ويژگي هاي فردي موثر و مثبت، هنرمندي تاثيرگذار در موسيقي تبريز بود و اميدوارم دست اندركاران فعلي هنرستان موسيقي تبريز، كه احتمالاً پس از انتشار اين يادداشت از فوت وي باخبر خواهندشد، فكري براي بزرگداشت نام و ياد عزيز شعباني بكنند.