نوای فارس- حسین رجب نیا: به مناسبت سی و دومین جشنواره موسیقی فجردر یکم بهمن ماه 1395 اجرای کنسرت محمد علیزاده در دوسانس در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی تهران به روی صحنه رفت. این کنسرت قرار بود در 22 ام دیماه اجرا شود، اما به دلیل ارتحال آیت الله هاشمی رفسنجانی، به یکم بهمان ماه موکول شد.
علیرغم آنکه تقریبااکثر صندلی های سالن پر شده بودند و شمارش معکوس نمایشگرهای صحنه خبر از آغاز این کنسرت را میدادند، با وجود اینکه شمارش به انتها رسید اما همچنان صحنه خالی از نوازندگان بود. در همین حین شاهد تشویق ممتد مخاطبین بودیم که با حضور نوازنده ها این تشویق به اوج خود رسید.
اولین قطعه با اجرای سولوی پیانو آغاز شد. با اجرای «زخم» مانیتورهای صحنه به احترام «مردان آتش و عشق»، آتش نشانانی در حادثه تلخ ساختمان پلاسکو به شهادت رسیدند، تصاویری را از این مصیبت به نمایش گذاشت.سپس محمد علیزاده ضمن ابراز تاسف از اتفاقی که برای ساختمان پلاسکو افتاد اذعان کرد که این شب، سخت ترین اجرای کنسرت او بوده است.
او سپس از مخاطبان خود درخواست کرد تا یک دقیقه سکوت به احترام آتش نشانانی که در این حادثه خون و عرق ریختن و جان بر کف «مدافعین وطن» لقب گرفتند سکوت کنند. سپس با تشویق حاضرین «فکرشم نکن» بر ساز های نوازنده ها جاری شد. «کجا میری» که شاید یکی از قطعات ماندگار محمد علیزاده می باشد، قطعه بعدی بود که تقدیم حضور مخاطبان او گشت و همراهی یکصدای تقریبا همه حاضرین در سالن را به همراه داشت.
این همصدایی و همنوایی در «برادر» نیز همچنان ادامه داشت. شور هیجان دوست داران او در «برگرد» تقریبا به اوج خود رسید. سپس « گاهی بخند » از آلبوم جدید او با عنوان «گفتم نرو» که اخیرا منتشر شده است، اجرا شد.
«عشقم این روزا»، همصدایی تک تک صندلی های سالن را با خود به همراه داشت و در ادامه «که این اولین باره» این شور و هیجان را تشدید کرد. اما قطعه بعدی که بار دیگر از آلبوم جدید او انتخاب شده بود،« 40درجه» بود که به سمع و نظر مخاطبان محمد علیزاده رسید.
و سپس قطعه پر احساس «هواتو کردم» اجرا شد. قبل از اینکه «بی معرفت» به روی صحنه اجرا برود، علیزاده چند تن از اعضای گروه ارکستر خویش را معرفی کرد.
در این اجرا محمد شعبانی «پرکاشن»، بهمن میرزازاده «گیتار الکتریک»، علی شهبازی «گیتار الکتریک»، علی پورنگهبان «گیتار بیس» افرادی بودند که در کنار محمد علیزاده بر روی صحنه نواختند. و سپس «خیلی خوشحالم» را با همراهی پیانو اجرا کرد.
در طی این قطعه از طرف دوست داران محمد علیزاده که در سالن حضور داشتند، قاب عکس هایی به او تقدیم شد که تصویر نقاشی از کودکی های او بود. و در ادامه بدون وقفه «خسته ام» اجرا شد.
اما «یه جور خاص»، جور خاصی شور و هیجان حاضرین سالن را به همراه داشت و پس از یک نطق کوتاه نوبت به « بیمارم» رسید. کم کم به انتهای سانس اول کنسرت این شب محمد علیزاره می رسیدیدم. او طی سخن کوتاهی که با دوست داران خود داشت، بیان کرد علیرغم آنکه او محمد همیشگی نبوده است، همه تلاشش را کرد تا شبی خاطره انگیز برای هواداران خویش بسازد. او « جز تو» را به عنوان حسن ختام این اجرا انتخاب کرده بود که با اتمام این قطعه با خداحافظی خود، صحنه را ترک کرد.
عکس های کیارش مسیبی از این کنسرت را در ادامه ببینید:
برای دیدن سایز اصلی روی عکس ها کلیک کنید