نوای فارس-مهرنوش قضاوتی: بیست و یکمین شب ماه اردیبهشت تالار وحدت شنیدن موسیقی کلاسیک را تجربه می کرد. ارکستر سمفونیک تهران به رهبری شهرداد روحانی در این شب با اعضای ارکسترش روی صحنه حاضر شد و با مخاطبانش دیدار نمود.
صندلی های سالن با علاقه مندان موسیقی کلاسیک پر می شد. همه به صندلی های روی صحنه که منتظر نوازندگان ارکستر بود، نگاه می کردند. طولی نکشید که نوازندگان در جای خود نشستند و ساز های شان را به دست گرفتند. شهرداد روحانی در میان تشویق ممتد جمعیت وارد صحنه شد.
روحانی پس از تشویق جمعیت از همراهی علاقه مندان و حمایت آن ها تشکر کرد و گفت: امشب تولد دو آهنگساز به نام های یوهانس برامس و پیتر چایکوفسکی است و قطعاتی از آن ها اجرا می کنیم.
آرشه ویولن ها بالا رفت و ارکستر شروع به نواختن کرد. سمفونی شماره ۳ اپوس ۹۰ از ساخته های یوهانس برامس نخستین سمفونی بود که ارکستر امشب نواخت. نوای تمامی ساز ها با یکدیگر همراه گشتند و با نظم زیبایی این قطعه را نواختند. در نیمه انتهایی بخش نخست این سمفونی نوازندگان ساز های بادی با ظرافت هنرنمایی کردند و صدای ساز شان را از دیگر ساز ها، شاخص تر به گوش رساندند. سپس همه با یکدیگر همراه شدند و سمفونی را به اوج خورد بردند تا بخش نخست را به خوبی به پایان ببرند.
پس از بخش دوم این سمفونی، بخش سوم به آرامی شروع به نواختن شد. آرامی این قسمت نه تنها از توجه مخاطبان نکاست بلکه باعث شد با موسیقی همراه شوند و حرکات آهسته آرشه ها را برای شنیدن ادامه موسیقی، دنبال کنند. ارکستر با شکوه سمفونی برامس را به پایان برد و حاضران ایستاده شروع به تشویق کردن، کردند.
پس از دقایقی تنفس شهرداد روحانی و اعضای ارکستر برای قسمت دوم برنامه امشب روی صحنه بازگشتند تا از چایکوفسکی و دوکا بنوازند.
روحانی پیش از شروع قسمت دوم رو به جمعیت گفت: در این هفته که مصادف با سالگرد چایکوفسکی و برامس است، تمام ارکستر های دنیا قطعاتی از آن ها را می نوازند و ما نیز از این قاعده مستثنی نیستیم. ارکستر ما، ارکستر جوانی است و میانگین سنی آن بیست و پنج سال است، حتی نوازندگانی با سن های کمتر هم داریم. او سپس نوازنده ای دوازده ساله را معرفی نمود.
«سوئیت دریاچه قو» اثری بود که از پیتر ایلیچ چایکوفسکی انتخاب شده بود. این قطعه شروع به نواختن شد و در میانه ساز های بادی صدای ویولن ها را همراهی کردند. بخش دوم با لطافت نواخته شد و به خوبی حاضران را مجذوب کرد و این توجه را تا اوج کوبنده و زیبای خود با خود برد. روحانی هنرمندانه دستانش را تکان داد تا ارکستر سراغ سومین بخش برود. رفت و آمد آرشه شش قسمت اثر چایکوفسکی را به پایان برد.
اثر پاول دوکا پس از تشویق حاکی از رضایت جمعیت آغاز گشت. این سمفونی فضای متفاوتی نسبت به دو سمفونی قبلی ایجاد نمود. «دستیار شعبده باز» سمفونی پایانی اجرای امشب بود. ارکستر سمفونیک تهران همیشه فعال بوده است و در زمان هشت سال دفاع مقدس هم به رزمندگان روحیه داده است، در پایان قطعه «قطره های باران» را برای ادای احترام به معدنچیان گلستان می نوازیم. پس این جملات رهبر ارکستر، ارکستر این قطعه را که از ساخته های شهرداد روحانی بود نواخت. تشویق ممتد پایانی جمعیت باعث شد نوازندگان بار دیگر بنشینند و قطعه ای دیگر مخاطبان شان را مهمان کنند.
در ادامه می توانید عکسهای شیرین رسام را از این کنسرت ببینید:
منبع : اختصاصی نوای فارس
برای دیدن سایز اصلی روی عکس ها کلیک کنید