نوای فارس- مهرنوش قضاوتی: تالار رودکی در بیست و یکمین روز اسفند ماه سال جاری به میزبانی کنسرت تریو پیانو «مِدِرُ» رفت. این تریو که توسط فارغ التحصیلان کنسرواتوار چایکوفسکی شکل گرفته است، ساعت هشت شب مخاطبان موسیقی کلاسیک را به تماشای این اجرا نشاند.
این نخستین اجرای اعضای این گروه در ایران بود. اعضای این گروه که در دانشگاه هم کلاسی بودند و دارای مقام های بین المللی هستند، در نظر دارند قطعات مختلف را از کلاسیک تا موسیقی مدرن به اجرا در بیاورند و پس از تهران در لندن و لهستان و ... به اجرا بپردازند.
نزدیک به ساعت هشت مخاطبان منتظر ورود شان بودند. پس از باز شدن در های تالار رودکی، یک به یک صندلی ها اشغال شدند و صحنه نیز همراه با آن ها منتظر ورود نوازندگانش بود. پس از گذشت دقایقی نور سالن کم شد. نوازندگان یک به یک از پشت صحنه وارد شدند و جمعیت نیز با تشویق های شان به آن ها خوش آمد گفتند. ساز ها توسط نوازندگان شان به دست گرفته شدند و پس از این که نوازندگان از کوک بودن ساز ها مطمئن شدند، برنامه امشب آغاز شد.
نخستین قطعه از هایدن انتخاب شده بود و با حرکت پنجه های نوازنده پیانو روی کلاویه های آن در سالن طنین انداخت. پیانو تریو شماره 39 (جیپسی) از این آهنگساز و موسیقی دان اتریشی شنیده شد. موسیقی با هارمونی خوبی همراه بود و با آرامی فراز و فرود های خود را طی می کرد. بیشتر حاضران که مخاطب جدی موسیقی کلاسیک بودند، جذب اجرا شده بودند و این قطعه موفق شده بود به خوبی همه را با خود همراه کند. نوازنده پیانو هنرمندانه با ضربه به کلاویه ها این پیانو تریو را نواخت. تشویق حاضران در انتها نشان از رضایت آن ها داشت.
برای دومین قطعه به سراغ موزیسین رمانتیک روسی رفتند. تیرو الیگا شماره 2 از میان ساخته های سرگئی راخمانینف تمرین شده بود تا نواخته شود. این قطعه با رشته آکورد های پیانو شروع شد و در ادامه آکورد ها سنگین تر و شدید تر شدند و به سمت اوج خود حرکت نمودند. در اوج صدا ها در هم آمیخته شد و در قسمت میانی تم روسی اثر به خوبی خود را به نمایش گذاشت. در میانه نیز آرپژ های پیانو همراهی اش را با نوا ها حفظ کرد. در ادامه دوباره تم قطعه تغییر کرد و رنگ روسی آن کم رنگ شد.
قطعه بعدی به بهزاد عبدی تعلق داشت، قطعه ای از او که برای پیانو نوشته شده بود و به گفته خودش در این شب برای نخستین بار در جهان به اجرا در می آمد. یک پیانو تریو دیگر به گوش مخاطبان این شب رسید تا نوبت به آخرین قطعه برسد.
شوستاکوویچ آهنگسازی بود که ساخته اش با نام پیانو تریو شماره دو در لیست اجرای امشب بود و این گونه بود که تم موسیقی روسی در این اجرا حفظ شد. ساخته این آهنگساز روس به خوبی به اجرا در آمد و باعث شد نظم و هماهنگی نوازندگان به چشم بیاید. در این قطعه هر یک از نوازندگان در قسمت هایی هنرنمایی کرد و علاوه بر گوش مخاطبان شان، چشم های شان را نیز معطوف صحنه نمودند. جمعیت که غرق شنیدن موسیقی بود و فکر نمی کرد این قطعه پایانی باشد، پس از سکوت چند لحظه ای به تشویق ممتد گروه پرداخت.
در این شب ویولن را رومان خالماتوف، ویولنسل را مهدی عبدی و پیانو را دنیس یاورسکی نواختند و در کنار یکدیگر اعضای این گروه را تشکیل دادند.