نوای فارس-لی لا رضایی: هومن راد از چهره های حرفه ای عرصه موسیقی دربخش بی کلام است. او رکورد فروش آلبوم موسیقی بی کلام در سال 81 را در ایران زد، چیزی که تا آن زمان اتفاق نیفتاده بود.
آلبومی که این آهنگساز در سنین جوانی به بازار ارائه کرد، باعنوان «تنهادرباران» با وجود بی کلام بودن توانست برای او اعتبار بالایی کسب کند.
او درسالهای 84-85 رهبری ارکستر فیلارمونیک جوانان تهران را به عهده گرفت و در همان سالها سه سورد ملی دانشگاه کشور، سرود ملی زنان ایران وسرود ملی تلاش بی امان را ساخت که با استقبال خوبی مواجه شدند.
راد پس از سالها فعالیت در موسیقی بی کلام این روزها بر آن شده تا آلبومی باکلام را منتشر و روانه بازار موسیقی کند. چنین جهشی به یکباره قطعا دلایلی خواهد داشت که از زبان خود او می خوانید:
*چطور شد از موسیقی بی کلام که از هر لحاظ با موسیقی باکلام متفاوت است به این موسیقی روی آوردید و مشغول کار بر روی پروژه ای باکلام هستید؟
اززمانی که من فعالیتم در حوزه موسیقی را آغاز کردم تاکنون درسبکهای مختلفی کار کرده ام. با انتشار آلبوم «تنها در باران» در سال 8 1 که سوی آوای باربدپخش شد توانستم در آن سالها عنوان پرفروش ترین آهنگساز عرصه بی کلام را کسب کنم. طی این سالها نیزموسیقی بی کلام کار می کردم. البته قطعاتی که در آن آلبوم منتشر شد را در سالهای 76-77 ساخته بودم ،یعنی در سنین 16-17 سالگی و فکر می کنم شاید اگر سنم بیشتر بود با پختگی بیشتری می ساختمشان.
*بعداز آن دیگر کار نساختید؟
چرا اتفاقا کارهای زیادی ساختم که از این میان می توان به بالغ بر 15 قطعه موسیقی برای تیتراژهای تلویزیونی اشاره کرد که در همکاری با خوانندگانی همچون مانی رهنما، حمیدخراعی و ... ساخته بودم.همین طور برای فیلمی به نام«یکی بود، یکی نبود»
که به واسطه آن توانستم جایزه جشنواره فیلم کودک دراصفهان را کسب کنم.
*و بعد به سمت پاپ آمدید؟
من از سال 92 تصمیم به انتشار آلبومی در سبک پاپ گرفتم و همین طور تصمیم گرفتم کارهایم را خودم بخوانم و خواننده شوم. به همین منظور آلبومی را شروع به ساخت کردم. البته تا این لحظه یکی دوقطعه باکلام منتشر کرده ام که یکی از آنها «عکس یادگاری» است و اتفاقا با وجودی که از تبلغیات بالایی برخوردار نبود،از استقبال خوبی مواجه شد.
*آلبوم در حال حاضر در چه مرحله ای است؟
تمامی کارهای مربوط به ساخت آهنگ و تنظیم آنها به پایان رسیده است و روی اشعار متمرکز شده ام.
*مگر اشعار را قبل از آهنگسازی انتخاب نکرده اید؟
خیر ! و این از خصوصیات کاری من است که ابتدا آهنگ را می سازم و بعد به دنبال شعرمناسب بر روی آن می گردم. یک آهنگساز واقعی نمی تواند خود را درگیر یک وزن کند. اغلب ترانه سرایان ما توانایی سرودن بر روی ملودی را ندارند و فقط شعر می نویسند. دوست دارم با کسانی کار کنم که در ترانه نویسی قدرتمند باشند و حرف برای گفتن داشته باشند. ضمن اینکه علاقه به خواندن به زبان انگلیسی دارم. قدرتی که در خواندن به زبان انگلیسی دارم به مراتب بیشتر از فارسی است. شاید به این بان تسلط نداشته باشم اما به خواندنش تسلط دارم.
*چرا بیشتر توجه شما بر روی موسیقی بی کلام بوده است؟
چون موسیقی بی کلام قابلیت جهانی شدن را داراست.ضمن اینکه در آن سالهاموسیقی های باکلام بسیار خاص تر بود و وارد شدن به آن عرصه کاری سخت و دشوار بود. موسیقی های باکلام آن سالها متفکرانه و اصولی تر و قوی تر بودند. من همواره سعی ام بر این بوده که به نوعی فضای جهانی را وارد موسیقی بی کلام ایران کنم. آلبوم «تنها در باران» با آن سن کم که من داشتم، آلبوم خوبی شد. هنوز هم خیلی از همکاران و دوستانم در عرصه موسیقی از آن به عنوان بهترین آلبوم بی کلام یاد می کنند و از این بابت خیلی خوشحال هستم.
*فکر می کنید با موسیقی پاپ بتوانید با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنید؟
اگر در یک فضای سالم و برابر از لحاظ تبلیغاتی بتوانم کارهایم را ارائه کنم، مسلما حرفهای بسیاری برای گفتن خواهم داشت ولی در صورتی که تبلیغات و فضای کافی برای ارائه آنها نداشته باشم قطعا این امکان برایم فراهم نخواهد شد.
اما متاسفانه در این زمینه خوشبین نیستم چون همیشه شرایط بر وفق مراد نیست و رسانه ها همکاری های لازم را ندارند. اصلا نمی خواهم خودم را باکسی مقایسه کنم ولی متاسفانه از بعضی ها که هیچ بلدنیستند، حمایتهایی می شود بی دریغ!
*ولی چه شما بخواهید و چه نخواهید، مقایسه می شوید!
خوب درست نیست. چون من در موسیقی پاپ هنوز خیلی راه مانده طی کنم. در موسیقی باکلام کسی نتوانسته با من رقابت کند اما من تازه پاپ را شروع کرده ام. من در پاپ نیزاستانداردهای لازم را لحاظ می کنم . حتی در این راستا در هر فیلمی همکاری نمی کنم و فقط در فیلم های فاخر با کارگردان قابل کار می کنم تابتوانم علم فاخر خودم را نشان بدهم.
*شنیده شد که کار سینما هم انجام می دهید و همین طور مدلینگ!
خیر! من چهار سال بازیگری را نزد مسعودکیمیایی، سعیدکنگرانی، مهدی ارجمند و ... فراگرفتم اما هرگز بازی نکرده ام. چون درگیر سبکهای مختلف آهنگسازی بودم و فرصت نبود وارد عرصه دیگری شوم. در زمینه مدلینگ هم باید بگویم خیر هرگز مدل نبوده ام. مدلینگ مقوله ای اصولی و علمی است و یک سری استانداردهایی دارد که هر کسی نمی تواند لحاظ کند. ولی دوست دارم به عنوان یک هنرمند استایلم مورد توجه مخاطبانم قرار بگیرد. یک خواننده پاپ باید از همه نظر ستاره باشد و به لحاظ تیپ و قیافه به خودش برسد.
امسال تصمیم دارم با اینکه تخصصم موسیقی ارکسترال است، آلبومی بی کلام از قطعاتی که طی این چند اسل برای پیانونوشته و اجرا کرده ام را برای هوادارانی که خیلی هوای من را داشته اند، منتشر کنم وگرنه قصدم این بود که آلبوم های بی کلامم را فقط در خارج از کشور منتشر کنم که کارهایم در آنجا بیشتر شنیده می شود تا در ایران! چندین سال است که در سایتهای معتبر موزیک آمریکا و اروپا کارهایم برای فروش گذاشته می شود که حتی یک ریال هم به من نمی رسد.
*فکر می کنید در خوانندگی بتوانید به خوبی فعالیت کنید ومانند موسیقی بی کلامتان بدرخشید؟
من در خوانندگی ادعایی ندارم. اهداف خوانندگی که دارم اهدافی بین المللی است. چون تازه یک سال است که وارد عرصه خوانندگی شده ام اما 18 سال است که در موسیقی بی کلام فعال هستم. تاکنون دو سه قطعه پاپ با صدای خودم منتشر کرده ام اما در انها خود واقعی ام را نشان نداده ام.
*چرا؟
چون مجبور بودم خودم را با صدای یک ساله ام تطبیق بدهم. منی که 18 سال کلاسیک کار کرده ام به یکباره پاپ کار کردم و باید سطح صدایم با سطح موسیقی ام یکی می شد. صدا و قدرت خوانندگی ام تجربه ای بیش از یک سال نداشت . الان با تمرینات پاپ خودم را نزدیک به فضایی کردم که بتوانم بخوانم. منی که در موسیقی بی کلام موفق شدم را مردم نمی شناسند و خیلی از آهنگهایی که از من پخش می شود را نمی دانند مال من است برای همین در پاپ شاید بتوانم به آنها نزدیکتر شوم . این بی مهری ها و عدم پشتوانه مالی که از سوی اسپانسرها گریبانگیر است باعث شد من تصمیمی برای آلبوم باکلام دومم بگیرم. در صورتی که خیلی تقاضای کار بی کلام دارم اما در حال حاضر قصد انتشارشان را ندارم.
*پس چرا آنها را تولید کردید؟
چون من یک آهنگسازم. نمی توانم وقتی یک آهنگی توی ذهنم می آید را نسازم .موسیقی بی کلام زبان جهانی موسیقی است و کل دنیا می توانند بدون اشراف به زبان های دیگر آن را گوش کنند و بفهمند. متاسفانه امروزه اتفاقات خوبی در موسیقی ما نمی افتدوهمه به نوعی مقلد دوره های پیشین و قبل از انقلاب هستند که اگرتقلید درستی بود قطعا به جاهای خوب می رسید. درحالی آهنگسازان امروزی ما از کارهای آهنگسازان قدیمی الگو می گیرند که خود آنها از موزیسین های قدیمی تر خارجی مثل فرانسیس پولنگ و ...بهره مند می شدند. ولی امروزه آهنگسازان ما به جای اینکه از آهنگسازان حرفه ای روز تقلید کنند از موسیقی 30-40 سال قبل تقلید می کنند که آنهایی هم که علم ندارند از موسیقی کشورهای عربی و ترکیه استفاده می کنند. البته از موسیقی درجه دوبه پایین آن کشورها استفاده می کنند چون موسیقی درجه یکشان اصلا به ایران نمی آید. این روزها در ایران وقتی یک موسیقی گوش می کند اصلانمی توانید تشخیص بدهید این آهنگ ترکی است، عربی است یا ایرانی!اگر آهنگسازان ما بخواهند با استانداردهای جهانی جلو بروندباید از علم و سوادبالایی برخوردار باشند.
*چرا موسیقی های امروزه نمی توانند مثل موسیقی گذشته موفق وشنیده شوند؟چرا مدام تقلید از دوره های مختلف در راستای کار آهنگسازان جوان است؟
موسیقی در گذشته و بخصوص در دهه های 40 و 50 با وجودهنرمندانی همچون آندرانیک، واروژان، فرید زولاند و ... به واسطه استفاده به جا از هارمونی، کنترپوان و آکوردنویسی اصولی موسیقی هایشان ماندگارمی شد. چون با موسیقی روز دنیا مطابقت داشت. آنقدر اینها علم بالایی در موسیقی داشتند که توانستند خوانندگان مطرحی را به عرصه موسیقی معرفی کنند که هنوز هم به عنوان بهترین ها از آنها یادمی شود.
در ضمن آهنگسازی این روزها بسیار ضعیف است و بیشتر مبتنی بر شعر و تنظیم است درصورتی که در کل دنیا موسیقی بر روی ملودی و آهنگسازی می چرخد.
در طول تاریخ موسیقی کل دنیا، آهنگسازی مهم ترین اصل یک داستان موسیقایی ایت. مثل کارگردانی که در یک قیلم تعیین کننده نهایی است. ملودی سازی با آهنگسازی دومقوله جدا از هم هستند اما در ایران این دو وجه تمایز ندارند. کسی که آهنگسازی می کند، تنظیم کننده نیز هست اما یک ملودی ساز تنظیم کننده نیست. موسیقی یک چیز علمی و اصولی است.
*خوب چرا ایران را ترک نکردید؟
برای تحصیل در دانشگاههای بوستون امریکا و چایکوفسکی روسیه دعوت شدم ولی چون سربازی نرفته بودم این امکان برایم فراهم نشد.
منبع : اختصاصی نوای فارس