نوای فارس-مجیداحمدی نیا: چهارم اردیبهشت، رضا یزدانی، مهمان مازندران بود. کنسرتی که تهیه‌کنندگانش از مدت‌ها پیش در صدد برگزاری آن بودند و بالاخره توانستند برای اولین بار، رضا یزدانی و گروهش را به ساری بیاورند تا در دو سانس، در سالن هلال احمر، اجرا کنند.
طبق معمول برنامه‌ها، پس از نیم ساعت تأخیر، کلیپ‌هائی از کارهای رضا یزدانی پخش شد و آخرین کلیپ انیمیشنی، نوازندگان گروه را با سازهایشان نشان می‌داد که هر نوازنده همزمان با نام ِ خودش به روی صحنه می‌آمد. این ایده جالب، تلخی ِ تأخیر و نامناسب بودن ِ سالن را شیرین می‌کرد.
یزدانی، «چمدون» و «سلول شخصی» را با همراهی مردم خواند و چند جمله‌ای با مخاطبانش حرف زد و از اینکه برای اولین بار در مازندران اجرا کرده است، ابراز خوشحالی کرد و گفت: از بین بیش از 140 قطعه آهنگی که دارم، امشب نهایتاً بتوانیم 18 تا را اجرا کنیم.
«حس تاریخ» و «هذیون»، قطعات بعدی بودند که رضا یزدانی خواست در مورد آهنگ هذیون با هوادرانش حرف بزند و گفت: این قطعه، حال و هوای دیگری برایم دارد، چه الآن و چه آن زمان که...
و نتوانست حرف‌هایش را ادامه دهد.
یزدانی، «کجا گمت کردم» و «آهنگ قدیمی» را اجرا کرد و سپس برای خواندن آهنگی که میگفت خیلی مورد استقبال قرار گرفته، پشت گیتار آکوستیک‌اش نشست، همان نت‌های اولیه کافی بود تا تشویق‌های مردم بلند شود. «سیگار پشت سیگار»، آهنگی بود که رضا یزدانی با همخوانی هوادارانش خواند.
در میان تشویق‌های مردم، یزدانی از پشت گیتار آکوستیک‌اش برخاست و این بار نوبت گیتار الکتریک بود تا زیر دستان هنرمندش، مخاطبان را سر ذوق آورد. این خواننده‌ی 41 ساله خبر از اجرای بهترین ترانه‌اش داد، ترانه‌ای که از بین همه ترانه‌هایش که مربوط به خلیج فارس و شهدای دفاع مقدس و ... بودند، مورد استقبال بیشتری قرار گرفت.
حدس‌ها با اولین پیک‌های یزدانی بر گیتار، به یقین تبدیل شد، او از «طهران تهران» میگفت و مردم را دعوت به همراهی می کرد: اگه عاشقت نبودم، پا نمی‌داد این ترانه...
«آدم یه جاهائی رو مجبوره»، آخرین قطعه پیش از آنتراکت بود که پس از آن، علی اوجی، مدیر برنامه‌های رضا یزدانی در میان تشویق‌های مردم روی صحنه آمد و چند جمله‌ای حرف زد و از تلاش‌های بی‌نتیجه‌ای گفت که از مدت‌ها پیش برای برگزاری کنسرت رضا یزدانی در ساری انجام شد و با ابراز خوشحالی، از مسئولانی که به اجرای این برنامه کمک کردند، تشکر کرد.
پس از «بلاتکلیف» نوبت به «کاشف» رسید که با استقبال تماشاگران روبرو شد.
آهنگ «ادامه بده» اجرا شد و یکی از مخاطبان، تابلوئی از عکس‌های رضا یزدانی را به او هدیه داد.
رضا یزدانی، از تئاتر و لاله‌زار گفت و همین کافی بود تا هوادارانش در انتظار «کوچه ملّی» باشند و او هم به درخواست‌شان پاسخ داد.
بعد از توقف کوتاهی به دلیل تقارن با اذان مغرب، یزدانی به روی صحنه آمد تا آهنگ مورد علاقه هوادارانش را بپرسد و اجرا کند. به درخواست تماشاگران ِ شمالی، «شمال» انتخاب شد تا در کفه مقابل «طهران تهران» قرار بگیرد. یکی از مخاطبان که بارها در طول کنسرت، «حرف‌های بی‌مخاطب» را فریاد می‌زد، به خواسته‌اش رسید و رضا یزدانی هوادارانش را همچنان هیجان‌زده نگهداشت.
فرصت انتخاب تماشاگران تمام شد و دوباره نوبت به انتخاب‌های یزدانی رسید تا «کی فکرشُ می‌کرد؟» و «یخ‌بندونای قطبی چشمات» را اجرا کند و باز هم چند جمله‌ای را با مردم، حرف بزند و بگوید که پایان‌بخش همه برنامه‌هایش در تهران و شهرستان‌ها و خارج از ایران، یک قطعه است و آن هم: «خلیج ِ همیشگی ِ فارس».
تماشاگران به احترام وطن، ایستادند و در زمان اجرای خلیج فارس، بارها رضا یزدانی را تشویق کردند.
پیش از اجرای خلیج فارس، رضا یزدانی اعضای گروه را دوباره معرفی کرد و از عوامل و برگزارکنندگان این برنامه تشکر کرد و ابراز امیدواری و آمادگی کرد که دوباره و خیلی زود، به مازندران برگردد.
مازیار احمدپور و میلاد عدل، (گیتار الکتریک)، آرش زمانیان (گیتارباس)، شهروز بردوده (کیبورد و پیانو)، محمد خرّمی‌نژاد (درامز)، علیرضا مهدی‌زاده (ساکسیفون)، نوازندگان ِ همراه ِ رضا یزدانی بودند.
حاشیه:
سالن، یک ورودی داشت که آن هم با بنر «ورودی خواهران» مشخص شده بود، و متأسفانه ورودی برادران وجود نداشت.
برخورد جدی برگزارکنندگان با کسانی که با دوربین شخصی از کنسرت، فیلمبرداری می‌کردند، جالب توجه بود و در نیمه دوم اجرا، چند نفر از تماشاگران از سالن اخراج شدند.
این کنسرت به تهیه کنندگی نگار رضایی نژاد ومهدی مهربان برگزار شد و مدیریت اجرایی آن را میلادمهربان به عهده داشت.
در ادامه عکس های هاله فتاحی از این کنسرت را ببینید:
منبع : اختصاصی نوای فارس
برای دیدن سایز اصلی روی عکس ها کلیک کنید