نوای فارس-لی لا رضایی: جشن امضای آلبوم «سر هزار ساله» با صدای سالار عقیلی وآهنگسازی کیوان کیانیان از سوی شرکت فرهنگی-هنری ایران گام به مدیریت صدرالدین حسین خانی در شهر کتاب فرشته برگزار شد.
عصرروز دوشنبه پنجم مردادماه سالار عقیلی همراه با کیوان کیانیان در جشن امضای البوم جدید خود که اولین همکاری این دو باهم است،حضور یافتن و درکنار صدرالدین حسینخانی که مدیریت شرکت فرهنگی-هنری ایران گام را به عهده دارد، پاسخگوی سوالات خبرنگاران ومنتقدان خود شد.
در ابتدای این مراسم که با تاخیر همراه بود، سالار عقیلی درباره آلبوم جدید خود گفت: آلبوم «سرهزارساله» کار دوست عزیزم کیوان کیانیان است که انتشار آن به دلیل همزمانی با ماه مبارک رمضان به تاخیر افتاد. این البوم اولین کار من در حوزه موسیقی مقامی است که با تنبور و مقام های ان اجرا شده است. قطعات این آلبوم نسبت به کارهای دیگرم کاملا متفاوت است و به جرات می توانم بگویم که اجرای آن کار بسیار سختی بود و آوازهای سخت و مشکلی را در آن اجرا کردم.
وی با اشاره به اینکه قطعات آلبوم «سرهزار ساله» بر اساس مقام های تنبور ساخته و پرداخته شده است، افزود: وقتی بعداز اجرای آلبوم و برای اولین بار آن را شنیدم، تعجب کردم که چگونه توانسته ام این قطعات سخت را اجرا کنم و اصلا باور نمی کردم توانسته باشم آنها را بخوانم. چون باید از دوران کودکی با این مقام ها بزرگ شد . مثل اینکه ازکسی که در آلمان بزرگ شده است، بخواهیم در ابوعطا آواز بخواند. کسی که از کودکی ابوعطا شنیده و با موسیقی ردیفی و دستگاهی آشنایی دارد، می تواند این کار را بکند ولی کسی که در محیط نبوده است، هرگز نمی تواند چنین کاری بکند.
درادامه صحبتهای عقیلی، کیوان کیانیان اظهار داشت: این آلبوم دوسال پیش ضبط شده بود. من از طریق نوید دهقان با آقای عقیلی آشنا شدم وایشان کارها را شنید و پسندیدند. به دلیل توانایی ها و خاصیت صدایی که آقای عقیلی دارد، بسیار مشتاق بودم با من همکاری کنند. در ابتدای همکاری بخصوص در ضبط یکی دوقطعه اول فکر نمی کردم کارخوب از آب درآید اما هرچه جلوتررفتیم، از کارها خوشم آمد. این کار در واقع دومجموعه بودکه می خواستیم با هم کار کنیم ولی به دلیل مشغله ومسافرت آقای عقیلی وقت کمی برای آنها داشتیم. به همین دلیل فقط یک مجموعه آماده شده را به کمک آقای حسینخانی و سرمایه گذاری ایشان منتشر و روانه بازار موسیقی کردیم.
مجموعه دوم تقریبا آماده است ودرمرحله میکس به سر می برد که به همت شرکت ایران گام هرچه زودتر منتشر می شود.
وی ادامه داد: در این آلبوم صد در صد از موسیقی مقامی استفاده نشده است. این موسیقی باید از کودکی در گوش آدم خوانده شود. شنونده اش نیز خاص تر است. من سعی کرده ام تا برداشت های مقامی خود از این موسیقی که سالهاست در گوشم دارم را تکرار و اجرا کنم که بشود به طیف بیشتری آن را ارایه کرد. کسانی که در حوزه موسیقی مقامی فعالیت می کنند معمولا خود نوازندگان سازهای این حوزه هستند.بنابراین برای رسیدن به هدفم می بایست با کسی همکاری می کردم که طیف وسیعی ایشان را می شناختند. همکاری با آقای عقیلی بیشتر به همین دلیل بود.
این آهنگساز در ادامه با بیان اینکه موسیقی نیازمند پشتوانه مالی است، گفت: تعداد انگشت شمار سرمایه گذار هست تا برای طیف جوان هزینه کند. آقایان عقیلی و حسینخانی لطف کردند تا موسیقی من آنگونه که دوست دارم، ارایه شود. البته ما پیش از این با دوخواننده دیگر صحبت کرده بودیم و حتی تست هم از آنها گرفته شد اما نهایتا در مشورت با آقای حسینخانی به این نتیجه رسیدیم که آقای عقیلی منطقی تر و به جاتر و در واقع بهترین گزینه است.
این آهنگساز در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران در خصوص ساز ابداعی خود که از دوبخش تشکیل شده است، گفت: این ساز را 10 سال پیش ساختم که طی این مدت با گروه بال وشان همراه بوده است. در واقع این ساز برای مسافرت های خارجی ما ساخته شده است چرا که ما هنگام مسافرت های خارجی برای کنسرت محدودیت نیرو داریم و به همین دلیل این ساز را ساختم تا این مشکل حل شود. چون بخشی از آن صدای دیوان و بخشی دیگر صدای تنبور دارد. قصدم این بوده که همزمان از دوجنس صدایی استفاده بشود.
سالار عقیلی نیز در پاسخ به اینکه آیا ریسک ریزش مخاطب را با پذیرفتن این کار متقبل شده یا نه، گفت: اتفاقا وقتی کار را شنیدم فکر کردم با این کار مخاطبم بیشتر می شود چون کار متفاوتی بود. 24-25 سال است که با مردم کار می کنم و می دانم سلیقه آنها چگونه است و چه چیزهایی دوست دارند. درباره این کار نیز می دانستم که می گیرد. آقای حسینخانی نیز در هفته اول فروش استقبال خوبی دیده اند. من وقتی متوجه شدم کودک 6 ساله پرده در پرده را می خواند خوشحال شدم. چون تعالی در هنر یعنی همین! یعنی اینکه پسربچه 5 ساله در کنسرت ارکستر ملی اصفهان کارخوشه چین استادبنان را که بنده اجرا کرده بودم می خواند.
تعالی این نیست که پول بدهیم و آلبوم منتشر کنیم بلکه این است که مردم را باخود همراه کنیم. چنین موقعی است که من به هدفم رسیده ام که همان دعوت از مردم به شنیدن موسیقی فاخرو جدی است.
خواننده «وطنم» در ادامه صحبتهای خود تاکید کرد: هدفمان این است که مردم را به موسیقی خوب دعوت کنیم و سلیقه آنها پایین نیاید. وقتی 4 نفر را هم بتوانیم راضی کنیم کفایت می کند. من دلم می خواست 100 خواننده همسن و سال من و از هم نسل من وجود داشت نه به تعداد انگشتان دست.کسانی که باید بروند دنبال موسیقی سنتی ، می روند. این موسیقی مخاطب خاص خود را دارد. همانطور که می دانید این موسیقی در اصل موسیقی دربار بوده است و پادشاهان ، خنیاگران را به دربار می آوردند تا برایشان ساز بزنند.سپس به افراد متمول رسید و کم کم عوام گیر شد. اما یکی از دلایلی که هر کسی به سمت این موسیقی نمی آید سخت بودن آن است. چرا همه راننده کامیون نمی شوند و تنها شاید 10 درصد مردم کامیون برانند؟ چون بسیار سخت است، خود من هم نمی توانم برانم. متاسفانه نه شعر را می شناسند و نه ادبیات را! برای همین است که به سمت این موسیقی کمتر می رود و یا نمی روند.
وی ادامه داد: درست است که موسیقی پاپ ادبیات راحت تری دارد و مردم با آن راحت تر ارتباط برقرار می کنند ولی این دلیل نمی شود از ادبیات کلاسیک و فاخر غافل شویم. زمانی که در هنرستان تدریس می کردم ، مصرع«ساقی ز رخ گلچهره دخت رزم پرده بردار» را کسی نتوانست معنا کند. این یعنی شناخت کافی از ادبیات ندارند. بنابراین می روند دنبال آنچه که قابل فهم تر است.نباید توقع داشت از 70 میلیون جمعیت، 65 میلیون موسیقی اصیل گوش کنند.
عقیلی ضمن پیشنهاد تزریق مویرگی موسیقی اصیل به جامعه، گفت:نمی توانیم یک شبه جمعی را به موسیقی اصیل علاقه مند کنیم. در موسیقی اصیل، اصل یک، دو، سه داریم. یعنی سطوح مخلفی را شامل می شود در حالی که در پاپ این طور نیست. هر خواننده پاپی که کنسرت بدهد، مردم می روند و سالن پر می شود ولی در اصیل این طور نیست و مردم از بین سالار عقیلی، محمد معتمدی و علیرضا قربانی و ... دست به انتخاب می زنند.
این خواننده با اشاره به اینکه ویترین برای موسیقی نیست، خاطر نشان کرد: شما وقتی از جلوی نمایشگاه اتومبیل رد می شوی و بنز می بینی ، دلت آن را می خواهد و بعد خرید می کنی در حالی که در موسیقی این طور نیست و چگونه می شود آنچه را که ندیده ای و نشنیده ای، تهیه و استفاده کنی؟ برای هر چیزی ابتدا باید بستر سازی کرد. ضمن اینکه سلیقه ها یک جور نیست. یکی از موسیق پاپ خوشش می آید و دیگری کلاسیک و ارکسترال! من خودم در بسیاری از کنسرتهایم می بینم که مردم کارهای ارکسترال را می خواهند ولی در آن کنسرت ممکن است توانایی اجرای آنها را نداشته باشیم.
در ادامه این مراسم ، صدرالدین حسینخانی با اشاره به عدم بازگشت سرمایه ، تیراژ آثار را بسیار پایین دانست و عنوان کرد: گردش سرمایه افت شدیدی داشته است به گونه ای که در برخی از کارها حتی اصل سرمایه نیز بازنمی گردد. مگر اینکه آلبومهایی مثل همین آلبوم یا مثلا آلبوم استاد شجریان باشد تا بازار را در دست بگیریم. به همین دلیل خیلی از هم صنفانو همکاران من تغییر شغل داده اند. این در حالی است که در یک برهه که آلبومها در قالب نوارکاست منتشر می شدند، ما اصلا کار برگشتی نداشتیم. همکارانمان یاد می کنند که از شهرستانها برای خرید آلبومها پشت درهای لاله زاری ها صف می کشیدند. خیلی از دوستانی که امروزه مطرح هم هستند آن زمان با ما کارشان را شروع کردند. اما الان دیگر این کار بسیار سخت است. چون جریان اقتصادی به دلیل حاکمیت غلط، عقب مانده است و نمی چرخد.
مدیر شرکت ایران گام ادامه داد: هزینه ساخت و تولید یک اثر بسیار بالا رفته است . برای هر ساعت ضبط در استودیو دست کم باید 100 هزارتومان هزینه کرد. هزینه ساخت آهنگ و شعر و نوازنده و .... هم از طرف دیگر! وقتی هم که خریدار نباشد دیگر رمقی برای ادامه نیست. برای هیچ کس صرف ندارد در این عرصه کار کند، آن قدر که به خود من پیشنهاد کار در حوزه ساخت و ساز شد، چون کسی حمایت نمی کند. تنها توقع ما از مردم حمایت است تا بتوانیم سرپابایستیم. همه تغییر شغل داده اند و سرمایه ها روز به روز آب می روند و در این میان فقط حمایت مردم می تواند کارگشا باشد.
حسینخانی با بیان اینکه اوضاع موسیقی سنتی این روزها بهتر از پاپ است، افزود: خریداری برای موسیقی پاپ نیست. چون به نظر می رسد مخاطبان موسیقی سنتی با فرهنگ تر و فرهیخته تر مخاطبان موسیقی پاپ هستند . به همین دلیل آلبوم ها را ارجینال تهیه می کنند و خیلی کم اتفاق می افتد که کارها را تکثیر کنند. اما بازهم نیاز به فرهنگسازی وجود دارد. این طور نباشد که طرف بیاید مغازه و بگوید تمام کارهای عقیلی را روی یک سی دی به من بدهید.
عقیلی در ادامه صحبتهای حسینخانی گفت: من بارها باخودم گفته ام که اگر امثال ایران گام نبود الان ما چه وضعیتی داشتیم؟ ما واقعا شرکت فعال و پرکار خیلی کم داریم و فقط یکی دو شرکت هستند که دارند کار می کنند. پس باید حمایت شوند نه اینکه هنوز آلبوم «یارمست » من منتشر نشده، از اینترنت پخش شودو تهیه کننده متضررشود.
وی در پایان گفت: اخیرا مشاده کرده ام سی دی هایی منتشر می شود با عنوان سالار خوانی که از همین تریبون اعلام می کنم اصلا چنین چیزی را تایید نمی کنم. عده ای آمده اند و تمامی کارهای من را در قالب یک مجموعه بسته بندی کرده اند و با عنوان سالارخوانی به فروش می رسانند. حتی عکس هم برای این مجموعه تهیه کرده اند و می فروشند.حتی یک بار خودم با فروشنده صحبت کردم و تا پرسیدم اینها را کجا می آوری پا به فرار گذاشت. در جامعه ای که اینچنین است، معلوم است امثال آقای حسینخانی ورشکسته می شوند. من خودم آموزشگاه موسیقی دارم اما الان قصد دارم آن را واگذار کنم چون اصلا بازگشت سرمایه ندارد و در کل موسیقی تعطیل است. شرکت ایران گام دومین آلبوم من باعنوان «سایه های سبز» را 11 سال پیش 9 میلیون تومان خریداری کرد . به جرات می توانم بگویم که اگر قرار بود من الان خواننده شوم نمی توانستم موفق شوم چون شرایط سختی هست. من دلم می سوزد برای کسانی که به تازگی پا به این عرصه گذاشته اند و قصد دارند مطرح بشوند.
مراسم جشن امضای آلبوم «سرهزار ساله» در عصر دوشنبه 5 مردادماه با حضور سالارعقیلی، کیوان کیانیان، صدرالدین حسینخانی ، اسفندیاری و جمعی از خبرنگاران و همین طور علاقه مندان در محل شهرکتاب فرشته برگزار شد.
در ادامه عکس های نوای فارس از این نشست را ببینید:
منبع : اختصاصی نوای فارس
برای دیدن سایز اصلی روی عکس ها کلیک کنید