نوای فارس - پریا حیرتی: دومین قسمت از سری برنامه های «شب آهنگسازان ایرانی» با اجرای آثار «لوریس چکناواریان» توسط ارکستر سمفونیک البرز به رهبریی «سهراب کاشف»، 8 مرداد ماه، در مرکز همایش های برج میلاد تهران برگزار شد.
با ورود لوریس چکناواریان به سالن و تشویق های بی وقفه حضار، فیلمی از صحبت های استاد نمایش داده شد. وی درباره تجربه های کاری خود و همچنین درباره تاریخچه نام خود صحبت کرد و گفت: «چکناوار» در زبان ارمنی به معنای «تارکه دنیاس» و جد او بعد از حمله روس ها به ارمنستان به درون غار رفته و زندگی در تنهایی را برای خودش انتخاب کرده، لوریس چکناواریان هم زندگی با موسیقی را برگزیده است.
وی در ادامه افزود: مهم این زمان نیست که آثار من اجرا شود و یا از من تقدیر شود، مهم نام من است که همراه با آثارم همیشه زنده است. من دیر، معنای عشق را فهمیدم و دیر قطعات عاشقانه ساختم، اما اجرای امشب را به عشق و عاشقان تقدیم می کنم.
بعد از پایان فیلم صحبت های استاد، اعضای ارکستر یک به یک روی استیج آمدند و روی صندلی های خود نشستند. سازها کوک و آماده اجرا شدند. «سهراب کاشف» رهبر جوان اما با استعداد این ارکستر به روی صحنه آمد و با ادای احترام به تماشاگران درباره ارکستر چنین گفت: خوشحالم که امشب میزبان استاد چکناواریان هستیم و ممنونم که استاد اجازه دادند آثارشان را اجرا کنیم. آثاری که اجرا می شود به طور مجموع از 5 سوییت مختلف انتخاب شدند.
اولین سوییت «آرارات» نام دارد که از 7 قسمت آن 5 قسمت اجرا خواهد شد. این سوییت مربوط به داستان فرود آمدن کشتی حضرت نوح به روی کوه آرارات است.
دومین سوییت بخش هایی از سوییت «پردیس و پریسا» است. سال 1972 نوشته شده است. آن زمان چکناواریان رهبر اپرای تهران بودند.
سومین سوییت «لاو سانگ» نام دارد که شامل 16 قطعه و در دو مدل تنظیم شده است. مدل اصلی آواز دارد و مدل دوم برای اجرای اپراست. ما 5 قطعه از این سوییت را با مدل تنظیم برای ارکستر اجرا می کنیم. در روز های تمرین استاد به من گفتند: این قطعات را طوری رهبری خواهم کرد که همه تماشاگران عاشق هم شوند اما بعد گفتند: طوری رهبری نخواهم کرد که همه عاشق من شوند.
چهارمین سوییت اپرای «رستم و سهراب» نامیده شده، نوشتن این اپرا 25 سال طول کشیده است. امشب صحنه عاشقانه این اپرا یعنی صحنه ای که تهمینه با شمع به دیدار رستم می آید و ابراز عشق می کند را، اجرا می کنیم.
سوییت پنجم «کوروش کبیر» نام دارد. این سوییت بسیار زیبا و بلند است و ما فقط می توانیم امشب قسمت هایی از این سوییت را اجرا کنیم. این قطعه بر اساس روایت دو تاریخ نگار یونانی نوشته شده است. اولین بار این سوییت دو سال پیش در سانفرانسیسکو اجرا شد.
قسمت آخر برنامه «ایران» نام داشت که با همراهی گروه کر «فیلامونیک ایران» به رهبری «علیرضا شفقی نژاد» اجرا شد. ترانه ایران سروده «علی عبدالهی» بود که توسط گروه کر به زیبایی اجرا شد.
بعد از پایان این قطعه استاد لوریس چکناواریان همراه با تشویق های ممتد تماشاگران به روی استیج رفت. چکناواریان ابتدا از حضار تشکر کرد و گفت امشب بسیار تحت تاثیر این اجرا قرار گرفتم. این اجرا به من زندگی دوباره داد. مردم با توجه شان به یک آهنگساز، نقاش، نویسنده و ... به او روح دوباره می بخشند. این دوستان بسیار عالی اجرا کردند. بسیار زیبا بود. از سهراب کاشف تشکر ویژه دارم که با احساس رهبری کرد و من امشب خیلی چیزها از ایشان یاد گرفتم. باید در تمام مراحل زندگی یاد گرفت. من از جوان ها بخاطر جهان بینی متفاوت شان درس می گیرم. از آقای تفرشی ممنونم که این ارکستر را راه اندازی کردند. از آقای شفقی نژاد، بخاطر رهبری خوب شان تشکر فراوان دارم.
سهراب کاشف چوب رهبری را به دستان چکناواریان داد تا او قطعه ای را رهبری کنند. این بار «ایران» با رهبری چکناواریان اجرا شد.
هوشنگ کامکار، پرویز روشن روان، دکتر مختاباد، مهران روحانی و علی ترابی مهمانان این برنامه بودند.
برنامه این شب با اجرای قسمت دیگری از سوییت آرارات به پایان رسید.
در ادامه عکس های نیلوفر مزارعه از این کنسرت را ببینید:
منبع : موسیقی فارس
برای دیدن سایز اصلی روی عکس ها کلیک کنید