نوای فارس – پریا حیرتی: «میلاد درخشانی» از جمله نوازندگان چیره دستی است که خوانندگی را هم تجربه کرده و توانسته آلبوم های متعدد با کلام و بی کلام را منتشر کند. «اشارات نظر» یکی از آلبوم های وی است که با صدایش منتشر شد. به بهانه کنسرتی که در پیش دارد، گفت و گویی کوتاه با وی داشتیم.
- از آلبوم «تا رهایی» شروع می کنم. قطعات آن آلبوم قرار است در این کنسرت اجرا شود یا این کنسرت اختصاص به «اشارات نظر» دارد؟
نه، اجرا نمی شود. پروژه های موسیقی من از هم تفکیک شده است. گاهی کنسرت «اشارات نظر» است. گاهی کنسرت های کلاسیک ایرانی آلبوم «هیچم خبر از هیچ» و «سرخوش» است که بعد از محرم و صفر تکنوازی تار به همراه پرکاشن را خواهم داشت. گاهی هم کنسرت های «افشارستان» را دارم. 3 بخش کاری مختلف است که با هم ترکیب نمی شوند.
- سال گذشته ما شاهد کنسرت های «اشارات نظر» بودیم. با توجه به این که اعضای گروه هم تغییر کردند، این کنسرت ادامه همان کنسرت است با همان رپرتوار یا متفاوت است؟
در ایران متاسفانه با یک گروه تمرین می کنیم اما با یک گروه دیگر کنسرت اجرا می کنیم. اما تغییراتی در گروه ایجاد شده است و به احتمال زیاد این گروه ثابت خواهد ماند. آلبوم بعدی با کلام من هم تولیدش به اتمام رسیده است. مراحل آخرش را سپری می کند و به خاطر وسواسی که دارم، می خواهم به بهترین حالت منتشر کنم. همان قطعات آلبوم «اشارات نظر» اجرا می شود. البته چند قطعه بی کلام جدید هم داریم که از ساخته های «پدرام درخشانی» است.
- شما پیش از این در یک سالن بزرگ تر کنسرت برگزار کرده بودید. چرا برای این کنسرت، سالن ایوان شمس را انتخاب کردید؟
کنسرت هایی که از تفکر به دور است، مخاطب زیادتری دارد. اما موسیقی من جز موسیقی های خاص است که متاسفانه هنوز جایگاهش را پیدا نکرده است. به طور مثال مردم ایران رمان می خوانند و می گویند کتاب خوان هستند. در موسیقی هم این گونه است. کنسرتی که فروش بالا دارد به طور قطع نمی توان گفت کنسرت خوبی است. البته باید اضافه کنم ما موزیسین هایی داریم که نمی توانند کنسرت برگزار کنند. اگر آن ها اجازه برگزاری کنسرت داشته باشند، ورزشگاه آزادی هم برای آن ها کم است. مخاطب من، مخاطب خاص است. زیاد هم دنبال این موضوع نیستم که مخاطب عام پیدا کنم. در لحظه خلق اثر به هیچ چیز فکر نمی کنم اما بعد از ساخت دوست دارم به گوش همگان برسد. از حاشیه به دور هستم. اجراهای جمع و جور را بیشتر می پسندم. دوست دارم در شهرستان ها و خارج از کشور هم اجرا داشته باشم.
- به شهرستان اشاره کردید، یعنی منتظر اجرای این آلبوم در شهر های دیگر هم باشیم؟
متاسفانه در شهر ها، شخص نمی تواند کنسرت برگزار کند. تهیه کنندگان شهرستان ها هم بیشتر بیزینس می کنند و به فکر سود هستند. اجرا در شهرستان مانند اجرا در خارج از کشور است. باید منتظر پیشنهاد باشیم.
- به عنوان موزیسینی که آلبوم موسیقی درجه یک را منتشر کرده است، اوضاع موسیقی ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟
مجال این نیست که بخواهم مفصل در این باره صحبت کنم. موسیقی ای که در کشور ما جریان دارد را باید جامعه شناسان بررسی کنند. موسیقی ما کاملا وابسته به اوضاع روز جامعه است. یک شبه افراد محبوب می شوند و بلیط کنسرتش از نان شب واجب تر می شود. من هم با توجه به این جامعه فعالیت می کنم. اما 99% خالص است و خودم را اجرا می کنم. روحیاتم در موسیقی و رسالتم مشخص است. ما در کشورمان آرتیست کم داریم. نوازنده و موزیسین زیاد است اما آرتیست وجود ندارد. آرتیست کسی است که یک سری قوانین برای خودش دارد و از آن پیروی می کند. در هر شرایط مالی و جامعه ای سال ها به قوانین خودش پایبند باشد. ما در کشور این هنرمندان را کم داریم. من نیز به دنبال این افراد هستم و استفاده می کنم. کسی که ساز خوب می زند، آرتیست نیست.
- چه زمان منتظر آلبوم بعدی «اشارات نظر» باشیم؟
هر زمان که شرایط روحی خوبی برای خواندن داشته باشم. اما بعد از محرم و صفر تمرکزم روی ساز خودم است و کنسرت هایی که دارم.
منبع : اختصاصی نوای فارس