نوای فارس-پدرام امینی ابیانه: الکترو (مخفف یا الکترو فانک یا الکترو جاز) ژانری از موسیقی الکترونیک است که به طور مستقیم تحت تأثیره سینتی سایزرهای شرکت Moog است . شکل رکوردها در درام معمولا ماشینی میباشد و فضایی سنگین از صداهای الکترونیکی و همچنین به طور کلی خالی از صدای خواننده هستند.
هر چند ، آنها در ظاهر خشک و بی روح هستند ، اما اغلب از طریق اعوجاج الکترونیکی مانند vocoding،سعی میشود این فضای خالی پر شود. این تمایز اصلی الکترو از اواخر 1970و در ژانرهای مانند دیسکو و جاز ، که در آن صدای الکترونیک بود تنها بخشی از ابزاربود و نه اینکه مبنای تمام ترانه باشد.
در تعریف صداهای الکترو میتوان استفاده از دستگاه های درام به عنوان پایه ریتمیک آهنگ را نام برد. الکترو به عنوان سبکی تکامل یافته است ، و با گسترش استفاده از کامپیوتر در موسیقی الکترونیک ، استفاده از دستگاه های درام به تدریج عملی و گسترده شده است. بیشتر الگوهای درام در الکترو شبیه به breakbeats اکترونیکا میباشند،البته با ضرباهنگهای Syncopated(کوتاه) که معمولا با یک Snare یا Clap همراهند . تفاوت بین drumbeats الکترو و breakbeats الکترونیکا این است که گرایش الکترو به مکانیکی بودن بیشتراست ، در حالی که breakbeats بیشتر به احساس انسان گرایش دارند.بطور خلاصه ، drumbeats تمایل به تسلط بر ضرباهنگ الکترو دارند؛ با تک ضرب هایی که اغلب توسط درام ماشین Roland با نام TR-808 تولید میشد که با ظهور کامپیوتر در موسیقی الکترونیک این یک روش قدیمی به حساب می آید ولی با این حال ،در حال حاضر توسط اکثر تولید کنندگان موسیقی الکترو در سراسر جهان استفاده می شود. TR-808، در سال 1980 تولید شده است که یک تشخیص دهنده صدای قوی ،از طریق استفاده از نمونه های باقی مانده بود و به همین دلیل تا حدودی محبوبیت خود را در الکترو و ژانرهای دیگر تا به امروز حفظ کرده است. دیگر ابزارهای الکترو پایه ایی تمام الکترونیکی دارند و همچنین در این سبک توجه زیادی به سینتی سایزرهای آنالوگ ،باس ها و آرپژها و Sequencerها میشود که اینها با عدم هماهنگی و توازن بین تمام جلوه های صوتی است که همه اینها با سینتی سایزر ایجاد میشود. استفاده زیاد از reverbsها، Delayها، Chors یا phasers همراه با افکت های رعب آور و همچنین مجموعه ایی از String ها یا Pad ها برای برای تأکید بر علمی تخیلی بودن و یا ترسیم آینده، ازویژگیهای این سبک است. میتوان گفت الکتروی امروزی خالی از کلام است ، اما جای خالی خواننده را از طریق پردازش vocoder میتوان پر کرد. علاوه بر این ، در ترکیب کلام یا Speech Synthests ممکن است از صداهای روباتیک یا مکانیکی استفاده شود.برخی از زیر سبکهای الکترو را میتوان از Electro rapping نام برد که از دهه 90 به بعد ظهور یافته است.
الكترونيكا
در اواخر دهه 70 ميلادي توسط برخي از آهنگسازان سبك هاي ديسكو وفانك با استفاده از فن آوري روز وسايل الكترونيكي آهنگسازي،به وجود آمد.آغاز اين حركت به محيط پست-ديسكوي (Post- Disco )شيكاگو ، نيويورك وديترويت باز مي گردد.شهرهايي كه به ترتيب House و Technoرا به وجود آوردند.بعدها در اين دهه،كلاب رو ها(Clubber ) با تركيبيSensual/Mechanical از اين موسيقي،تلفيق جديد را به آمريكاي مشتاق!!!بازگرداندند،با نامهاي جديدي مانند Trip-Hop ،Jungle
Drum’n Bass
با وجوداين كه تمامي الكترونيكاها در آغاز براي رقص به وجود آمده بودند،امادر اوايل دهه 90سازندگان الكترونيكاها با توليد موسيقي آرامش بخش(اصطلاحا هدفوني) سبكهي نويني چونAmbient-House و Exprimental –Techno را خلق كردند.
در تمامي سبكهاي اصلي وابسته يا بر آمده از الكترونيكا،داشتن ملودي ساده و روان و حتي سطحي و داشتن ريتم مناسب رقصدر كنارآن دغدغه ي هميشگي كشف و استفاده از صداهاي نو، محور توليد و خلاقيت بوده است و اختلافات سبكها و زير شاخه ها را بايد در جاي ديگر جستجو كنيم(مثل فرهنگ خاص آن منطقه).
تكنو Techno
ريشه هاي تكنو را ميتوان در موسيقي House ساخته شده در ديترويت ايالت ميشيگان پيدا كرد.جايي كه هنوز موسيقي House ارتباط دقيقي با موسيقي ديسكو با همه ي مكانيكي بودنش داشت.تكنو درآن سالها يك موسيقي كاملا الكترونيك بودكه براي شنونداني خاص و اندك طراحي شده بود.نخستين سازندگان تكنو و DJها بر تقويت وجوه الكترونيك و ضرباهنگ هاي تركيبي هنرمندان Electro-Funk مانند Africa Bambaata و گروه هاي تركيبي راك مانندKrafwerk تاكيد داشتند.
در ايالت متحده تكنو يك پديده ي كاملا زير زميني بود، اما در انگلستان اواخر دهه ي 80، تكنو توانست راهش را به بدنه ي اصلي موسيقي باز كند وتا اوايل دهه ي 90 به زير گروههاي اصلي،يعني Hardcore،Ambient و Jungle تقسيم شد.
در تكنوي Hardcore،تعداد ضرب ها در يك دقيقه تا يك سطح غير قابل رقص بالا مي رود.اين انر‍ژي و حركت Hardcore مخاطبان زيادي را به خود جذب كرد.Ambient راه ديگري را طي كرد،سرعت كمتر ضرب ها با تكيه ي بيشتر ملودي روان الكترونيك.
از اين رو به عنوان موسيقي آرامش بخش تلقي مي شد و براي طرفداران Rave و كلاب رو ها كه به موسيقي Acid-House و Hardcore-Techno نياز داشتند،كارايي نداشت.اما Jungle همانند Hardcoreموزيكي خشن و معترض بود،با تركيب ضرب هاي Techno،ضد ضرب ها و فضاي رقصهاي رگي(Reggea).تمام زير گروه هاي Techno با هدف استفاده در كلاب طراحي شده بودند،جايي كه موسيقي مي توانست با هنر DJها تركيب شود و براي مدت طولاني،بي وقفه ادامه يابد.از سبكهاي مرتبط با تكنو:
Disco،Synth Pop،Techno Bass،Big Bit،Dub،Rave،Trance، Gabba و غيره را نام برد
Rhythm And Blues
که غالبا به صورت خلاصه R&B نوشته و خوانده می شود، نوعی ازموسیقی مردم آفریقایی-آمریکایی می باشد که سرچشمه آن به دهه 40 میلادی باز می گردد.عبارت "Rhythm And Blues" را برای اولین بار Jerry Wexler ،در آگهی تبلیغاتی در یکی از مجلات مربوط به موسیقی درآمریکا و در 1948به کار برد.او این اصطلاح را به جای race music(موسیقی نژادی)،که سرچشمه آن جامعه سیاه پوست بود قرار داد.اواینگونه می پنداشت که بعد از جنگ جهانی این اصطلاح اهانت آمیز است.
وابستگی موسیقایی : Jazz
سرچشمه: Blues مخصوصا jump blues و Electric Blues و همچنین Gospel و Traditional PoP
سرچشمه فرهنگی: 1940-1950 در ایالات متحدهآلات موسیقی مورد استفاده: Drum kit - Double bass -- Saxophone - Horns Piano-- Organ - Electric guitar- Background - vocalists
دوران رواج داشتن این سبک: 1940 تا 1960
سبکهای مشتق شده از آن: Funk-Ska-Soul-Rock and Roll
Robert Palmer، نویسنده/تهیه کننده می گوید که " R&B" اصطلاحی بسیار وسیع دارد و در بر گیرنده هر نوع موسیقی سیاهان آمریکایی است.او اصطلاح R&B را مترادف با Jump Blues می داند.
Lawrence Cohn، نویسنده کتاب Nothing but the Blues (فقط بلوز) اینطور می نویسد: "Rhythm And Blues"دوره استعمالی داشت که آن ابتکار در راحتی و آسودگی بود!به عقیده او این اصطلاح در بر گیرنده همه انواع موسیقی سیاهان به جزclassical music و religious music) موسیقی مذهبی)بود.
R&B در یک نگاه کلی: در این دوره در تعدادی از مفاهیم تغییراتی پدید آمد.در اوایل دهه 50 میلادی و کمی بعد از آن عبارت Rhythm And Blues اصطلاح رایج در میان ضبط های بلوز بود.وقتی که دهه 60 شروع شد،از آن پس این سبک از موسیقی توسعه خودش را به سبک Rock & Roll هدیه کرد و اصطلاح R&B به سبکی از موسیقی بر می گشت که از یکی شدن Electric Blues و همچنین Gospel و Soul Music بوجود آمد. با شروع دهه 70، R&B یک پوشش برای سبکهای Soul وFunk به شمار می آمد.در دهه 80 ،سبک جدیدی از R&B توسعه یافت.سبکی که اکنون با نام R&B و دقیقا با همین نام شناخته می شود.
زمانی که از این سبک موسیقی استفاده می شد، کمپانی های ضبط موسیقی که صاحبان آنها شهر نشینان آفریقایی-آمریکایی بودند،در این هنگام موسیقی خلاقانه،راک مانند جاز مبتنی بر یک فضای Heavy (سنگین ( با تکرار بر Beat ها را مناسب عامه مردم می دانستند.
DUB
داب شكلي از موسيقي است كه زير مجموعه ايي ازموسيقي Reggae (موسيقي مردم كشور جامائيكا) و شايد سبكي كاملا مستقل از آن باشد كه اصلاح و تجديد نظر در آوازه ها و سروده هاي آن صورت گرفته است.صداها در DUB عمدتا نشان مي دهد كه رميكس هاي ضبط شده از آلات موسيقي برجسته تراند و دست يابي به صداهاي ضبط شده با دستكاري و بازسازي قابل توجه ايي،معمولا با حذف Vocal از قطعات موسيقي موجود،و همچنين نيرو بخشيدن به فركانسهاي درام و باس و به عبارت ديگرRiddim كردن،و همچنين اضافه كردن اكوهاي بسيار كشيده و دادن Reverb و اضافه كردن تاخيرهاي LR و Dubbing كردن(اضافه كردن شعر يا آهنگ به نسخه اصلي) قطعات شعري يا آلات موسيقي از نسخه اصلي ،صورت مي پذيرد.
Osbourne Ruddock -Errol Thompsonو Lee Perry از پيشگامان موسيقي داب در دهه 60 ميلادي بودند.آزمايشات مشابهي با ضبط روي ميز ميكس از تهيه كنندگاني نظيرClive Chin و Harmen Chin Loy صورت پذيرفت.اين تهيه كنندگان،پول طلا و نوشيدني كه از گلابي گرفته ميشد را همراه با يك آلت موسيقي ساعتها روي ميز ميكس مشاهده مي كردند تا ايده جديد و متفاوتي را اختراع كنند!!!
داب تحت تاثير تعداد زيادي ازسبكهاي موسيقي،شاملRock(بيش ازهمه در Post-Punk و نوعي ديگر از Punk)،PoP-Hip Hop-Discoو اخيرا House - Techno-Ambient-Trip Hop بوده است.اين سبك همچنين الگويي براي Jungle-Drum And Bass و Dubstep بوده است. امروزه كلمه Dub استفاده زيادي در شرح دوباره شكل گيري انواع گوناگوني از موسيقي در اشكال Instrumental و تطبيق Rythmic-Centric دارد.
Dub Styleداب در يك نگاه كلي:
سرچشمه هاي ادبي:Reggae-Ska-Rockstready-Ambient-Rock
سرچشمه هاي فرهنگي:1968-1967 جامائيكا
آلت موسيقي مورد استفاده:Mixing Desk
دوران رايج بودن:اواسط 1970 تا اوايل 1990
اشكال مشتق شده از آن:Dance Hall
زير شاخه:Dub Poetry
حاصل در آميختگي با ديگر سبكها:Dubtronica- Dubstep
تعدادي از آهنگسازان این سبک:
راك
موسيقي راك، سبكي از موسيقي عامه پسند است كه جريان اصلي آن در دهه ي60 ميلادي وارد دنياي موسيقي شد.اين سبك ريشه در سالهاي دهه ي 40 و 50 ميلادي و همچنين الهام يافته از سبكهايي نظير Rock & Roll،Rhythm،Blues و Country Music (نوعي از سبك موزيكال گرفته شده از آوازهاي كابوي ها و موزيك فولكلوريك) و همچنين مشتق شده از موزيك فولكلور،جاز و موسيقي كلاسيك است.
اصوات موسيقي راك اغلب در محدوده ي گيتار و استفاده از Back Beatهاي قوي (Back Beat، نوعي ضرب يكنواخت با صداي بلند) است و تقريبا در مقاطعي از نواخت آهنگ از گيتار باس، درام و Keyboard Instrumentsها مانند Organ يا پيانو،و گاهي اوقات مانند راك دهه ي 70،سينتي سايزرهاي آنالوگ با گيتار يا كيبرد،ساكسيفون و هارمونيكا(به سبك بلوز)و گاهي هم به صورت Solo استفاده مي كند.
در حالت كلي مي توان راك را به صورت 3 –آكورد ،با تكيه بر يك ضرباهنگ قوي و يك ملودي جذاب و روان تصور كرد.
در اواخر دهه ي 60 و اوايل دهه ي 70 ،موسيقي راك در زير شاخه هاي متعددي توسعه يافت.هنگامي كه راك با موزيك فولكلور درآميخت،موزيك Folk Rockرا پديد آورد و وقتي با بلوز تركيب شد Blues Rock و در تركيب با جاز،سبك Jazz-Rock Fusion را خلق كرد.در دهه ي 70 ، موسيقي راك تاثير معنوي بسياري بر روح موسيقي فانك و لاتين(Funk & Latin) آورد.همچنين در دهه ي70،راك در تعدادي از زير سبكها نيز گسترش يافت كه از آنها ميتوان به:
Soft Rock،Glam Rock،Heavy Metal،Progressive Rock و Punk Rock اشاره داشت.
زير سبكهاي راك در دهه ي 80 شامل New Wave،Hardcore Punk و Alternative Rock بودند و سر انجام در دهه ي 90 زير سبكهاي راك شامل: Grunge،Britpop،Indie Rock و Nu Metal ، چشم به دنياي موسيقي راك باز كردند.
گروهي از موزيسين هاي متخصص در موسيقي راك تحت نام Rock Band يا Rock Group بودند.تعداد زيادي از گروههاي راك متشكل از يك گيتاريست الكتريك،يك خواننده ،يك گيتاريست باس و يك درامر به شكل چهار نفري وجود داشتند.برخي از اين گروهها يك يا بيشتر از اين نقشها را حذف كردند و خواننده را كه يك آلت موسيقي را مي نواخت و همزمان مي خواند را به كار گرفتند و گاهي اوقات به شكل سه نفره و يا دو نفره به اجراي موسيقي مي پرداختند.از ديگر افرادي كه در اين گروهها به كار گرفته شدند ميتوان به يك يا دو گيتاريست ريتم(Rhythm Guitarists) و يك نوازنده ي كيبرد اشاره كرد.
در اين گروهها به ندرت از ويولون و ويولنسل يا سازهاي بادي مانند ساكسفون و Brass Instrument مانند ترومپت يا ترومبون استفاده مي شد.
راك را در يك نگاه كلي ميتوان به شكل زير ديد:
خاستگاه ادبي: Rock and roll, blues country
سرچشمه ي فرهنگي: اوايل دهه ي 50 انگلستان و ايالات متحده
نمونه هايي از آلات موسيقي: Guitar Electric- GuitarBass -Drums - Synthesizer Keyboards
اشكال مشتق شده از آن: Psychedelia-Alternative Rock-Punk Rock- Heavy Metal
زيرشا خه ها:Art Rock-Bhangra Rock-Christian Rock-Desert Rock-
Detroit Rock-Exprimental Rock-Garage Rock-Girl Groupeو...
سبكهاي تركيبي:Rap Rock-Aboriginal Rock-Afro Rock-Anatolian Rock
Blues Rock-Boogaloo-Country Rock-Flamenco Roc
بلوز
بلوز نامي است كه به دو عنوان،يعني"شكل موسيقايي" و ديگري"نوع موسيقايي" ، داده شده است.آن بوسيله ي انجمني از جنوب ايالات متحده در اواخر قرن 19، شامل روحانيون،Work Songs ،Field Hollers ،Shoutsو سرود خوانان و ريتم هاي ساده ي راويان اشعار حماسي پديد آمد.
بلوز تركيبي از موسيقي است كه در برخي سبكها،از جمله در جاز،آهنگ هاي موزون و Rock & Roll خود نمايي مي كند كه آن را بوسيله ي استفاده از Chordهاي تسلسلي خاصي انجام مي دهد.Chordهاي تسلسليBar ‘ 12 ‘در بلوز پديد آورنده رويارويي بيش از حد تكرار است و نت هاي بلوز كه بيان كننده اهداف تصنيف يا نواختن نيم نت پايين تر و يا خميدگي تدريجي Pitch نسبت به مقياس اصلي است. كانتري بلوز(Country Blues ) شامل (Folk blues،Rural Blues، BackwoodsياDownhome Blues) و همه ي آنهايي كه آكوستيك هستند و نقش اصلي را در آنها گيتار بازي مي كند شكلي از بلوز هستند.بلوزكه از جنوب ايالات متحده تولد يافته بود به سرعت در آن كشور انتشار يافت و پيدايش خود را مديون سبكهاي محلي است(در ايالات مختلف ).اين شهر ها شامل ممفيس،ديترويت،شيكاگو،تگزاس،پيدمونت،لوئيزيانا،سواحل غربي ايالات متحده،سنت لوييس،سواحل شرقي ايالات متحده،سوامپ،نيو اورلئان،دلتا و تگزاس سيتي بود.
به عقيده Richard Middleton(1990)،"Folk Blues "يك تمايز مستدل و طبقه بندي شده در دهه ي آخر قرن بيستم نسبت به اسلاف هم خانواده ي خود ايجاد كرد وحتي بيشتر نتايج فعاليتهاي يك كمپاني ضبط موسيقي نشان مي دهد،بازاريابي از مد افتاده موسيقي باعث شد اين موسيقي از روستاهاي جنوب("Folk")به ساكنين شهرها برسد.
كانتري بلوز تا حد زيادي يك موسيقي ناهمگون را به موسيقي روان،نرم،متحرك و موزيكال تبديل كرد كه در آن برخي سياهان و برخي از سفيد پوستان شامل،Ragtime(نوعي موسيقي بر پايه ضرب) و اخيرا جازيست ها،آهنگسازان مذهبي،
Tin Pan Alley(جامعه موسيقي دانان)،شاعران و ديگر آواز خوانان تئاتر(Oliver 1984وRussl 1970) در آن شريك بودند.
بلوز را در يك نگاه كلي ميتوان به شكل زير ديد:
خاستگاه ادبي: روحانيون،آفريقايي آمريكايي هايي كه در هنگام كارآهنگ هاي فولكلور مي خواندند.
سرچشمه ي فرهنگي: اواخر قرن نوزدهم در جنوب ايالات متحده
نمونه هايي از آلات موسيقي:Guitar-Piano-Harmonica-Drums-Bass Guitar-Saxophone-Trumpet-Trumbone
اشكال مشتق شده از آن: Bluegrass-Jazz-R&B-Rock & Roll
زيرشا خه ها: Boogie woogie-Classic Female Blues-Country Blues-Delta Blues-Electric Blues-Piano
Ambient
آمبينت Ambient: سبكي از موسيقي است كه ارتباط نزديكي با سبكهاي آهنگين موسيقي دارد و از اين رو آن را ميتوان از زير دسته هاي سبك New Age،كه تمركز زيادي بر روي ويژگي Timbral از صدا دارد به حساب آورد. اين سبك كيفيتي اغلب سازمان يافته،ديداري،فاقدجسارت وبه عبارتي Atmosphericدارد و بر همين منوال اجرا مي شود.آمبينت از اويل قرن 21 با تئوري impressionists ،نمو پيدا مي كند و آهنگسازاني چون John Cage و Morton Feldman و minimalist- composers و آهنگسازان بدوي الكترونيك از 1960 و 1970 تا Rockبازهايي چون Brian Eno،كسي كه مبدع عبارت آمبينت بود از اين سبك پيروي ميكردند.وي در تبليغات يكي از خطوط هوايي ، و آلبومي كه در 1979 كه منتشر كرد نوشته بود: Ambient: Music for Airportsآمبينت و New Age ،تاثير زيادي روي ديگر سبكهاي موسيقي داشته اند.تاثير قابل ملاحظه اي روي برخي اشكال موزيكهاي ريتميك مانند Chill Out Rooms و Ravesها و ديگر رويدادهاي مبتني بر رقص.اين تاثيرات به منظور خلق يك اتمسفر آرام و Realax و گرفتن حالت رقص از Raverها بود.موزيك آمبينت را ميتوان در يك صورت كلي به شكل زير از نظر گذراند:سرچشمه هاي ادبي آنرا ميتوان در موزيك كلاسيك قرن 20،موسيقي الكترونيك، Psychedelic rock،Kraut Rock ،Space Rockو New Age دانست. سرچشمه هاي فرهنگي آن را در انگلستان و از دهه ي 70 مي دانند. از ابزارهاي موسيقي مرتبط با آن را مي توان به ابزارهاي موسيقي الكترونيك،موسيقي الكترو آكوستيك و هر وسيله ايي كه ارتباط با صدا داشته باشد(شامل تمام ابزارهاي موجود در موسيقي كه پردازش الكترونيكي داشته باشد).مشتقات آمبينت: Ambient House-Ambient Techno-Lounge-Chill Out-Down Tempo
زير شاخه هاي آمبينت: Dark Ambient-Drone Music-Lower Case- Detroit Techno-Black Ambient
ديسكو Disco
ديسكو طلوع موسيقي مردمي (PoP=Populate)بر پايه ي رقص بود.برخاسته از آواهاي پر پيچ و خم و فزاينده ي اوايل دهه ي 70 و موسيقي فانك.ديسكو از نخستين موسيقي هاي مردمي بود كه بر ريتم و ضرب، بيش از ملودي و صداي خواننده تاكيد داشت.شايد ديسكو اولين موسيقي با كاربردي مشخص و در مكاني مشخص(Discoteque ) و حتي در ساعاتي مشخص بود كه در بطن جامعه جايگاهي ويژه ايي يافته بود.
پخش اين موسيقي در Discotequeها و بلافاصله در راديوها فروش گسترده ي ديسكوها را به همراه داشت.خيلي زود شركتهاي ضبط و توليد كنندگان،به طور گسترده به سرمايه گذاري بر اين موسيقي روي آوردند و با توجه به ريشه ي پاپ آهنگهاي ديسكو،اين سرمايه گذاري با موفقيتي چشمگير مواجه شد.اين به خاطر امتداد خط ضرب ترانه ها بود و نه تعدد يا پيچيدگي خطوط ملودي.
ضبط اين ترانه ها بر صفحات LP (12 اينچي يا 33 دور)انجام مي شد و گاه يك ترانه با Remixهاي طولاني اش،يك صفحه را پر مي كرد.DJها هم عملا از اين زمان كار خود را شروع كردند.مهارت و سرعت آنها در تركيب ضربها،پاي آنها را به Discotequeها باز مي كرد و خيلي زود، بخشي از صنعت موسيقي شدند.در زمان بسيار كوتاهي ديسكو جدول آهنگهاي پاپ را تحت سلطه آورد.همه ديسكو گوش مي دادند،از راك بازهاي بزرگي چون رولينگ استونز(Roling Stones) و راد استيوارت(Rad stewart) تا پاپ كارهاي مشهوري مانند بي جيز(Bi jeyz) و هنرمندان New Age.
با تمام اين موفقيت ها هرگز ديسكو نتوانست به ماندگاري در موسيقي دست يابد و در گذار از دهه ي 70 به 80 محبوبيت خود را از دست داد،اما زير گروههاي متنوعي را پديد آورد كه همه در قابليت سازگاري با هنر رقص،مشترك بودند. مانند:Hip Hop،HouseوTechno
Rap
اولین بار رپ توسط بردهان آمریکایی یا همان کاکاسیاها در حدود 200 سال پیش خوانده شد که به زبان سرخ پوستان جنگل های نواحی وبه صورت اعتراز بود. بعد ها اين شعارها واين اعترازها به صورت يک موسيقي يا يک زبان اعتراز دوباره توسط يک سياه ديگر در آمريکاي شمالي از نو ساخته شد..لي اين بار در حدود 100 سال پيش اين اتفاق افتاد.ولي اين بار اين موسيقي نسبت به دفعه ي پيش بسيار فرق کرده بود و روي يک موسيقس بسيار ساده وبه صورت پاپ که مقداري گفتارش عوض شده بود در آمد.اين موسيقي بسيار بين مردم جاي گرفت بعد ها راک بام گرفت (البته اين راک با راک امروزي بسيار متفاوت است) و اولين گروهي که راک را باهم به وجود آوردند و ان را به صورت يک کنسرت بزرگ در آوردند گروه (The doors)بودند که چند سال بعد توسط دولت آمريکاي شمالي اعدام شدند.ما قسمتي از بيت هاي اين هنر مندان بزرگ را براي شما در پايين براي شما مي آوريم.شايان زکر است که فقط يک نفر از اعزاي اين گروه سرخ پوست بود و سه نفر ديگر همگي سفيد پوست بودند و اسم اصلي ترين عضو گروه جيمي موريسون نام داشت.
نام اعضاء گروه دورز:
James Daniel Morrison/او یک روباه قـــــرن بیستمی اســـــــت Reymond
Daniel manzarek/بدون هیچ اشــــــک و ترســــــــــــــــی Robert alan
Krieger/هرگز تردیــــــد نمی کنــــــــــــــــــــــد John Paul densmore/او هرگــــــز عهدش را نخواهد شکست
The Doors(1967)/عهـــــــد او ویرانی آمریکاســـــــــــــت(Twentieth Century Fox)/فقط به راهی که او قدم می زند
نگاه کن ...بعد ها یا در حدود 50 سال پیش فردی به اسم توپک (topak) یا اسم مستهار(2pac) رپ
را به معنای واقعی کلمه رساند و و برای اولین بار وبا پشت وانه ی مردمی بیان شیوای رپ که به صورت تکه تکه بیان میشود رپ را به صورت بک زبان بین المللی در آورد و با یک موسیقی بسیاد سخت ولی در عین حال آرام سبک (hip hap) را پایه گزاری کرد و به عنوان پدر رپ جهان معرفی شد از این به بعد رپ معنای متفاوتی گرفت و موضوعات آن هم تغییر پیدا کرد و سبک آن عمدتاً به سمت خود پرستی و انتقاد مستقیم و غیر مستقیمکشیده شد و حدود 80% مردم آمریکا و 90% جوانان ارو پا را به سمت خود جذب کرد و بعداز در گذشت توپک نه تنها این سبک از بین نرفت بلکه روز به روز پیشرفت می کرد تا سر انجام در حدود 10 سال پیش این موسیقی به آسیا رسید رسید و برای اولین بار در ایرانبه صورت گروه های زیر زمینی شکل گرفت و برای اولین بار یک نو جوان 13-14 ساله شروعخواندن اید موسیقی به سبک غربی کرد و کم کم با مخلوت کردن دو سبک در سن 17 سالگی سبکی مت فاوت را ساخت ولی بدبختانه این سبک یا به تور کلی سبک راکنلو رپ به زبان فارسی جذابیت زیادی نداشت و به تو ر لی چون رپ به زبان فارسی مانند حرف زدن عادیبود هیچ جذابیتی نداشت وبه این ترتیب این نو جوان که حسن صباح نام داشت از این پس شروع به خواندن به زبان آمریکایی کرد و در سن 18 سالگی به آمریکا سفر کرد و گروهی
به نام(poyzanas spot) تشکیل داد و سبک راکنلو رپ را به مردم آمریکا شناساند وبهدبه ایران باز گشت وبا پسری حدودا هم سن وسال خودش به نام سروش لشگری آشنا شد که ویهم به رپ علاقه داشت و ادم های زیادی را دور خود جمع کرده بود که دو تن از این افراد مهرک و هژیر بودند.سروش و حسن صباح با هم اولین کلیپ خود را در یکی از استدیوهای غیر مجاز در ساری خواندند ولی این بار با سبک پیشبهادی سروش که این سبک به علتبیان زیبا و موسیقی جدید مورد توجه همه یایرانیان قرار گرفت واین سبک به اسم پرشین رپ مطرح شد.
بیوگرافی پدر رپ زیرزمینی
Dr.Dre
پدررپ زیرزمینی .بزرگترین آهنگساز رپ حال حاضر دنیا با نام اصلی Andre B young و با ناممستعار Dr. Dre در18 فوریه سال 1965 در لس آنجلس کالیفرنیا به دنیا آمد. او درCampton بزرگ شد و نام مستعارش را از بازیکن بسکتبال مورد علاقه اش یعنی Dr J گرفتهاست. نام برادر او Warren G است و سه سال از او کوچکتر است. او در یک دعوا کشته شد،در حالی که Dre در حال اجرای تور با N.W.A بود. او ابتدا در کلوب Eve after dark به عنوان DJ و خواننده فعالیتمی کرد. بعد از مدتی با دوستانش Eazy E و D.O.C گروهی به نام World class wreckin'ایجاد کردند، ولی Dre از زمانی معروف شد که به گروه N.W.A پیوست. (N.W.A یعنیNiggaz With Attitude ) آنها با آلبوم The debut album (Straight outta Campton) بهاوج شهرت رسیدند. این گروه در سال 1991 از هم جدا شدند.ولی Dre حتی یک لحظه همصبر نکرد و استودیوی Death row records را تاسیس کرد و چندی بعد آلبوم The chronicرا در سال 1992 بیرون داد که بیش از 3 میلیون کپی فروخت و یک جایزه گرمی را برد.بعد از آن هم استودیوی او آلبوم Doggystyle را از Snoop doggy dogg بیرون داد که 4میلیون کپی فروخت.در سال 1994 فیلم کوتاه Murder was the case را کارگردانی کردو آهنگ آن را نیز خودش ساخت. (Natural born killaz) در سال 1995 هم آهنگ فیلمFriday را ساخت با نام Keep their heads ringin' که جایزه بهترین آهنگ رپ سال1995را در MTV از آن خود کرد. سپس او استودیوی Aftermath Entertainment را ساخت کهبزرگترین استودیوی جهان است.او در سال 1999 هم آلبومی با نام 2001 را بیرونداد که جزو بهترین آلبومهای رپ بیرون آمده تاکنون می باشد
موسیقی بیت باکس
صف طویلی از تماشاگران در جلوی گیشه مرکز موسیقی سکوئنس هال در کالیفرنیا کشیده شده است. علاقمندان به موسیقی مشتاقانه در انتظار ورود به سالن هستند. قرار است یکی از اولین کنسرت های موسیقی سبک «بیت باکس» در این سالن برگزار شود. بیت باکس هنوز نامی نا آشنا حتی برای بسیاری از طرفداران پر پا قرص سبک های جدید موسیقی است.
هنوز هیچ سی دی یا دی وی دی بیت باکس به بازار نیامده است و دسترسی به آهنگ های آنها از طریق دانلود از اینترنت و دست به دست شدن در گوشی های تلفن همراه انجام می گیرد. وارد سالن که می شوید با منظره ای روبرو هستید که کمتر به صحنه برگزاری یک کنسرت موسیقی می خورد. روی سن آمفی تئاتر تنها چند پایه میکروفون و لامپهای فلاش رنگی قرار داده شده است. از هیچ ساز و وسیله موسیقی خبری نیست. کنسرت شروع می شود در حالی که همچنان هیچ سازی خواننده را همراهی نمی کند…
بیت باکس نام سبکی جدید و البته جنجال ساز در عرصه موسیقی است که حرفش از سال ها پس از شروع قرن بیست و یکم بر سر زبان افتاد. هر چند نزدیک به دو سال است که رشد خودرا در میان هواداران موسیقی آغاز کرده است. بیت باکس از هیچ وسیله ای برای تولید آهنگ و موسیقی استفاده نمی کند. از قبل سبک هایی بوده اند که بریک ساز استوار شده اند اما اینکه از هیچ سازی برای اجرای موسیقی استفاده نشود ،چیزی است که بیت باکس را از جمیع سبک های موسیقی متمایز می کند.
در بیت باکس همه چیز حول محور خواننده گروه که بیت باکسر می گویند دور می زند. بیت باکسر با دهان خود هم آواز را می خواند و هم اینکه موسیقی را اجرا می کند. کلیه اصوات بیس، زیر و آرپژها از طریق خواننده و با دهان اجرا می کند. کلیه اصوات بیس، زیر و آرپژها از طریق خواننده و با دهان اجرا می شوند.
برخی گروه ها دو یا چند نفره به اجرای برنامه می پردازند و یکی نقش خواننده را بر عهده می گیرد و نفرات دیگر موسیقی ترانه را اجرا می کنند، البته آن هم با دهان اجرا می شود. درست همین جا است کهاختلاف نیز آغاز می شود .نوازندگان و خوانندگان دبگر سبک ها که به طور معمول از آلات موسیقی استفاده می کنند، اصلا بیت باکس را به عنوان یک سبک موسیقی قبول ندارند.آنها می گویند که بیت باکس بیشتر سبکی از تقلید صدا است که با توجه به توانایی حنجره بیت باکسرها ارائه می شود. باب دیلن، خواننده برجسته آمریکایی در مورد بیت با کسرها عقیده محافظه کارانه دارد.
او در این مورد می گوید که بیت با کسرها به طور حتم هنرمند هستند چرا که می توانند اصوات
فوق العاده ای را با دهان خود اجرا کنند. باب دیلن که با شبکه تلویزیونی بی بی سی در این مورد صحبت می کرد، پس از اینکه از او پرسیده شد آیا بیت باکسرها هنرمند موسیقی هستند یا نه، شانه هایش را بالا انداخت و لبخند زد. یکی دیگر از ایرادهای وارد شده بر بیت باکس عدم داشتن روش شناسی در ساختن آهنگ هاست و همچنین عدم داشتنرروش شناسی در ساختن آهنگ هاست و همچنین عدم داشتن روش مدونی برای آموزش . تقریبا نمی توان توالی آهنگ های بیت باکس را به خط نت درآورد و یا به کسی آموزش داد. هر بیت باکسری با توجه به توانایی
حنجره خود تنها می تواند بخشی از آهنگ ها را اجرا کند.
بیت باکسرها نیز برای خودشان حرف هایی دارند. آنها از اینکه به آنهامقلد صدا و هنرمند حنجره گفته شود، بسیار خشمگین می شوند. دنی فرون یک بیت باکسر 23 ساله که برای شرکت و اجرا در جشنواره کالیفرنیا در سکوئنس هال حضور پیدا کرده عقیده دارد که بیت باکس سبکی از موسیقی است و همه شاخصهای یک موسیقی را دارد. او می گوید وقتی شما زنجیره منطقی را با ساز یا با دهان یا هرچیزی دیگری ایجاد می کنید.
بیت باکسرها برای جا انداختن هنر هود تلاش فراوانی می کنند. برگزاری جشنواره هاو همایش و کنسرت های دانشجوئی گوشه ای از این تلاش هاست.آنها اگر چه تنها چند سال است که به فکر مدون کردن هنر خود افتاده اند، اما سابقه بیت باکس به دهه هفتاد میلادی باز می گردد، زمانی که گروه های موسیقی در نیویورک به فکر افتادند تا جایگزینی برای آلات گران قیمت موسیقی پیدا کنند.
آنها چون پول خرید وسایل موسیقی چند هزار دلاری را نداشتند با استفاده از وسایل مختلف یا دهان شروع به تولید موسیقی کردند. واژه بیت باکس نخستین بار در کوچه های نیویورک دهه 70 رواج پیدا کرد. اما برای اینکه به یک سبک موسیقی تبدیل شود، نزدیک به 3دهه زمان لازم بود. پایگاه اینترنتی بیت باکسرها تا دو سال پیش دو هزار عضو داشت اما اکنون تعداد اعضای آن از 46 هزار نفر گذشته است.پیش بینی می شود بیت باکسرها با مخالفت شرکت های تولیید کننده آلات موسیقی روبه رو شوند چرا که همه گیر شدن سبک بدون ساز آنها می توان زیان هایی را برای شرکت های تولید کننده به همراه داشته باشد.
پيدايش دي‌جي‌ها
امروزه در بسیاری از مهمانی‌ها، کلوپ‌ها و حتی در میان اعضای گروه‌های موسیقی نشانی از پدیده‌ای به نام «دیجی» (DJ) یافت میشود. کارهای ترکیبی، ساخت قطعات موزیکال بدون وقفه (Non Stop)، فضاسازی و ایجاد اصوات گوناگون گوشه‌ای از فعالیت هنری و تخصصی آنها است. دیجی مخفف «دیسک جاکی» (Disc Jockey) است. منظور از دیسک همان صفحه‌ی موسیقی است و جاکی نیز به معنی چابک‌سوار است. این ترکیب، اصطلاحی است که اوایل دهه‌ی ۳۰ و توسط اهالی منطقه‌ی «برانکس» در نیویورک باب شد. سیر تحول و تاریخچه‌ی حدوداً ۷۰ ساله‌ی فعالیت دی‌جی‌ها رانمی‌توان منفک از تحول «تِرن تِیبل» (Turntable) و سازهای الکترونیک نظیر سینتی‌سایزر و پیانوالکتریک بررسی کرد. در ادامه به چند تکنیک معمول دی‌جی‌ها و به تاریخچه‌ی مختصری از این روند اشاره میشود:
«کول هرک» (kool Herc) را میتوان اولین دیجی «هیپ هاپ» (Hip Hop) دانست که بانی تحولی در این زمینه بود.
او با استفاده از یک میکسِر صدا (Audio Mixer) و دو دستگاه پخش یکسان اصوات را با تکنیک «تغییر» (Switching) از یک «دِک» به دِک دیگر منتقل می‌کرد و به وسیله‌ی میکسِر، اصوات «کوبه‌ای» (percussive) را به صورت پس‌زمینه یا غالب بر موسیقی اضافه می‌کرد. تکنیک دیگری که به نام او ثبت شده «شکستن بیتها» (Break Beats) است. در این تکنیک تکه‌هایی از موسیقی‌های مختلف در کنار هم قرار می‌گیرند و درقالب ریتمیک یا ملودیک جدیدی ظاهر می‌شوند. این تکنیک میکسی از ترانه‌ها و آواهایی است که می‌توانند کنار هم قرارگیرند. ایجاد غش در ریتم (Syncopation) در اوایل دهه‌ی ۶۰ توسط «کلمنت داد»، «دوک راید» و همکارانشان پدید آمد. این تکنیک همان‌طور که از نامش پیداست مجموعه‌ای از تغییر سرعت‌های آنی در ریتم است.
درسال ۱۹۷۷ «تئودور» (Theodore) ۱۴ ساله، تکنیک «اِسکرچ» (Scratch) را به نام خود به ثبت رساند. هنگامی که او با دستگاه پخش خود در اتاقش مشغول بالا و پایین پریدن بود با صدای خشمگین مادرش به خود آمد و هنگامی که صدای پای مادرش را نزدیک‌تر شنید به سمت دستگاه رفت و به طور اتفاقی صفحه را در خلاف جهت حرکت داد و صدایی که از صفحه بیرون آمد میخکوبش کرد.
بارها این کار را تکرار کرد و پی‌برد که براساس سرعت تغییر جهت، اصوات مختلفی از دستگاه شنیده میشود. در حال حاضر این تکنیک یکی از معمول‌ترین تکنیک‌ها درمیان دی‌جی‌ها است. پیشینه‌ی استفاده از تِرن تِیبل (به عنوان یک آلت موسیقایی و جزیی از موسیقی) به اواسط دهه‌ی۳۰ بازمی‌گردد، زمانی که «جان‌کیج» (John Cage) موزیسین آوانگارد آمریکایی ایده‌هایی درباره‌ی استفاده از این دستگاه در موسیقی‌اش ارایه داد. ایده‌هایی که توسط «پیر شافر» (Pierre Schaeffer) فرانسوی در دهه‌ی ۴۰ تکامل یافت.
در خلال جنگ جهانی دوم به مراتب از تِرن‌تِیبل استفاده شد، بخصوص در هنگام استراحت و در سالن‌های غذاخوری سربازان و این پدیده باعث شد تا گروهها و خوانندگانی چون «گلن میلر» (Glen Miller)، «اندروزسیسترز» (Andrews Sisters) و «بنی‌گودمن» (Benny Goodman) ناچار نباشند مسافت‌های طولانی را به خاطر تقویت روحیه‌ی سربازان طی کنند! با ورود صفحه‌های ۴۵ دور در سال ۱۹۵۰ گوش‌سپردن به موسیقی جنبه‌ی عمومی‌تری یافت. هر جوانی به راحتی قادر بود که در سفرها و مهمانی‌ها دستگاه ۴۵ دورش را با خود حمل کند و جدیدترین موسیقی‌ها را در اختیار داشته باشد. به موازات این روند استفاده از سازهای الکترونیک رواج بیشتری یافت.
در سیر تحول موسیقی الکترونیک و همچنین تِرن‌تِیبل و ایجاد موجی جدید در این موسیقی (دهه‌های ۳۰ و۴۰) مخترعین، کاربرها و متخصصین دیگری نیز نقش داشتند، نیاز به شنیدن اصوات جدید بخصوص در صنعت سینما و حضور مخترعینی چون «اسکار سالا» و «لئون ترمین» و موزیسین‌هایی چون «اشتوکهاوزن»آلمانی و «پیر بولز» فرانسوی در روند این جریان بسیار موثربود.
از «تراوتونیم»(Trautonium) دستگاه ساخته‌شده توسط سالا در بسیاری از فیلم‌های هیچکاک استفاده‌شد همچنین در موسیقی متن چند اثر سینمایی«جک آرنولد» نشانه‌هایی از ساز الکترونیک ابدایی لئون ترمین روس(به نام ترمین) وجود دارد.
اما در دهه‌ی ۵۰ در جاماییکا داد و راید، نخستین تکنیسین‌هایی بودند که به طور متمرکز بر روی اصوات الکترونیک و افزایش قابلیت تِرن تِیبل کار کردند. از سال ۱۹۵۸ و با اختراع پیانوالکتریک موج جدیدی شکل گرفت که با ساخت سینتی‌سایزر «موگ» توسط «رابرت موگ» (Robert Moog) و پس از آن سینتی‌سایزرهای «اِی.آر.پی» و «رولند»، تکامل یافت. در طراحی نخستین سینتی‌سایزر موگ دو موزیسین به نام‌های «هربرت.ای.دوچ» و «والتر کارلوس» همکاری داشتند و پس از موفقیت آلبومی از کارلوس (Switched On Bach) که در آن از موگ استفاده‌شده بود، «میک‌جگر» و «بیتلز» نیز به استفاده از این سینتی‌سایزر روی آوردند.
در این دهه«اریک ستی» (Eric Satie) و «آرنولد شونبرگ» (Arnold Schonberg) قطعاتی بر پایه‌ی قواعد ریاضی تنظیم کردند و «لوییجی روسولو» (Luigi Russolo ) گستره‌ی وسیعی از ماشین‌ها و دستگاه‌های گوناگون- از ماشین چمن زنی گرفته تا دستگاه‌های پِرِس- را در موسیقی‌اش به کار گرفت. گردهمایی و مهمانی‌ها در محله‌ی برانکس نیویورک پاتوق افراد مستعدی چون کول‌هرک، «گرندمسترفلش (Grandmaster Flash) و «آفریکا بامباتا» (Africa Bambaata) بود که در دهه‌ی ۷۰ به بزرگترین دی‌جی‌های دنیا بدل شدند. اواخر دهه‌ی۶۰با ورود تِرن‌تِیبل‌های «های- فای» (Hi-Fi)، سینتی‌سایزرهای جدید و با رواج موسیقی «دیسکو» (Disco Music) توسط دی‌جی‌هایی چون «جیورجیو مورودر» (Giorgio Moroder) ایتالیایی،یکی‌از نخستین‌گروه‌های الکترونیک_ با همکاری «رالف‌هاتر» (Ralf Hutter)، «فلورین‌اشنایدر» (Florian Schneider)، «کلاوس‌دینگر» (Klaus Dinger) و «توماس هومان» ((Thomas Homann _ با نام «کرفت ورک» (Kraftwerk) در «دوسلدورف» آلمان شکل گرفت.
در اولین آلبوم گروه با نام «کرفت ورک» از نسل دوم سینتی‌سایزرهای موگ و رولند برای ایجاد اصوات و قطعات الکترونیک بدیع استفاده شد. از سال ۱۹۷۹ تا اوایل دهه‌ی ۸۰ با توجه به سوق یافتن هیپ‌هاپ تجاری به سمت استفاده از گروه‌های «فانک» (Funk) به جای دی‌جی‌ها، شاهد سیری نزولی در فعالیت دی‌جی‌ها هستیم. در سال ۱۹۸۳ «هربی‌هنکُک» (Herbie Hancock) موسیقی‌دان مشهور جاز پس از شنیدن آلبوم «مگامیکس» (Mega Mix) از دیجی «دی‌اس‌تی» (D.S.T) ترغیب شد تا در ترانه‌ی «راک‌ایت» (Rock it) از این دیجی استفاده کند. علاوه بر استقبال خوبی که از این آلبوم در سراسر جهان شد، دیجی دی‌اس‌تی در تور بین‌المللی هنکک هم او را همراهی کرد. دو سال بعد کمپانی «آکایی» با تولید سمپلر مدل «۹۰۰ S» تحول دیگری ایجاد کرد. این سمپلر توانایی بسیار بالایی در «کپچر» (Capture) کردن صداهای زنده‌ی موجود داشت.
اواسط دهه‌ی ۸۰ نخستین مسابقه‌ی معتبر و رسمی دی‌جی‌ها «دی.ام.سی» (D.M.C) با حمایت کمپانی«تکنیکس»برگزارشد،شرط حضور در این رقابت استفاده از ترن‌تیبل‌های مدل «SL۱۲۰۰» و « SL۱۲۱۰» و میکسرهای مدل «SH_EX۱۲۰۰» این کمپانی بود و به هر دیجی ۶ دقیقه فرصت داده میشد.
از ابتدای این رقابت‌ها در سال ۱۹۸۵ تا به‌حال دیجی «کریز» (Craze) اهل «میامی» آمریکا با سه دوره قهرمانی و «کیوبرت» (Q bert) آمریکایی با دو دوره قهرمانی رکورددار دریافت «ترن‌تیبل‌طلایی» هستند و جوان‌ترین قهرمان این مسابقات نیز دیجی «ای‌ـ ترک» (A_Track) کانادایی است که با ۱۵ سال سن در سال ۱۹۹۷ موفق به دریافت این عنوان شد.
با نگاهی به تاریخچه‌ی این مسابقات پی می‌بریم که اکثر عناوین در اختیار آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها است.تنها درسال ۲۰۰۲ «کنتارو» (Kentaro) دیجی ژاپنی ترن‌تیبل‌طلایی را به خانه برد. در آخرین دوره‌ی مسابقات(۲۰۰۴)مقام اول به «آی.ایمرج» (I.Emerge) از آمریکا رسید.
اواخر دهه‌ی ۸۰ استفاده از تِرن تِیبل‌ها با افول مواجه شد، که این مساله بیشتر به تغییر ذایقه‌ی عامه باز می‌گشت. دی‌جی‌ها به صورت محدود فعالیت می‌کردند و دی.ام.سی رونق سابق را نداشت.
دیجی «مایک» (Mike) و دیجی «آپولو» (Apollo) در سال ۱۹۹۰ نخستین گروه مستقل اسکرچ را (Shadow Of The Prophet) تشکیل دادند. این دو دیجی مشهور پیش از این با گروهی «رَپ» (F.M.۲.۰) در تورهای متعدد دور آمریکا و اروپا شرکت کرده بودند.
دی.ام.سی در سال ۱۹۹۱ با رونق بیشتری برگزار شد. پوشش خبری این رقابت در شبکه‌های مختلف و معتبر تلویزیونی و پخش مستقیم آن در پانزده کشور توجه بسیاری از جهانیان را به این مسابقه معطوف کرد. دیجی کیوبِرت با برتری مطلق در پنج رشته به مقام اول رسید.
کیوبرت به همراه دیجی «شُرت‌کات» (Short cut) (برنده‌ی سه دروه‌ی مسابقات در کرانه‌ی باختری) و دیجی «دیسک» (Disc) گروهی به نام «تِرن‌تِیبل دراگونز» (Turntable Dragons) را تشکیل دادند که آوازه‌ی آن به تمامی جهان رسید.
درسال ۱۹۹۶ مسابقه‌ی بین‌المللی دیگری در آمریکا با نام «آی.تی.اف» (International Turntablist Federation) برگزار شد. این مسابقه با افتتاحیه‌ی باشکوه و با اجرای گروه مشهور «ران دی.ام.سی» (Run D.M.C) برگزار شد.
دی‌جی‌هایی از ۳۹ کشور جهان در این رقابت شرکت کردند و ۶ شبکه‌ی تلویزیونی بین‌المللی به طور مستقیم این رقابت را پوشش دادند. ظهور پدیده‌هایی از کشورهایی نظیر اکراین، کاستاریکا، کنیا، بلغارستان و چک در این مسابقه قابل توجه بود.
در ۲۳ مارچ ۱۹۹۷ همزمان با اولین ماه‌گرفتگی کامل سال، نخستین کانال تِرن‌تِیبل در آمریکا به همین نام راه‌اندازی شد. در سال اول، فعالیت این کانال منطقه‌ای بود اما از ژوئن سال ۱۹۹۸ پخش برنامه‌های این کانال سراسری شد. برنامه‌هایی شامل آموزش تکنیک‌ها، مصاحبه، آشنایی با استعداد‌های جوان و پوشش خبری اتفاقات منطقه‌ای و بین‌المللی در این زمینه.
ظهور شبکه‌ی تِرن تِیبل و مسابقه‌ی آی.اف.تی زمینه را برای انتشار آلبومهای اختصاصی دی‌جی‌هایی چون «اسپوکی» (Spooky)، «کم» (Cam)، « کراش» (Crush) و «راب‌سوایفت» (Rob Swift) ایجاد کرد و تورهای اختصاصی دی‌جی‌ها افزایش چشم‌گیری یافت، به طوری که امروزه بسیاری از دی‌جی‌ها بیش از نیمی از سال را صرف برگزاری تور و ضبط آلبومهای اختصاصی‌شان می کنند.
ترنس Trance Music
میتوان تاریخچه و اغاز موزیک ترنس را از میان ریشه های مذهبی سر چشمه گرفته ازکشورهای مذهبی و روحانی که یاد اور مکتب هایی چون بودا...برهما و شامانیسم(مکتبی در اسیای میانه که معتقد به جادوگری میباشد).دانست...با این ذهنیت خیلی حایز اهمیت است که موزیک ترنس ممکن است سراغازی چند صد ساله یا هزار ساله داشته باشد و این مکاتب نقش موثری در بوجود اوردن ان داشته باشند...
موزیک ترنس معاصر و کنونی به هر حال در اوایل سال 1990 میلادی در اروپا و کشور المان پایه گذاری شد. البته می توان گفت که سبک هایی چون(گوا و سایچدلیک) ترنس به مراتب قدیمی تر هستند.و در هندوستان و اسراییل پایه گذاری شده اند(نا گفته نماند این سبک های ذکر شده دارای ریشه قدیمی تری هستند و این دو سبک هم در سال 1990 رسما پایه گذاری شده اند).
یکنواختی طبیعت موزیک ترنس های ساخته شده در اوایل کارو عدم وجود هیجان انچنانی در کلوب هایی که این موزیک ها را پخش می کردند..انها را به فکر ایجاد یک استیل جدید از موزیک ترنس نمود.چون هنوز ترنس به تنهایی نمی توانست حرفی برای گفتن داشته باشد.مدتی بعد موزیک تکنو و هاوس و ترنس اولیه به نوعی با هم ادغام شدند.با کمک موزیک تکنودر یک سری گامها و میزان سرعت ها (تمپو) و همچنین ساختارهای ریتمیکی و همچنین ملودیهای بیشتر و دلنشین تری نیز از موزیک هاوس پرطرفدار کلوبهای اروپایی ان زمان به موزیک ترنس اولیه اضافه شد تا انرا زیباتر کند.
با اینکه ملودی های موزیک ترنس به نوعی با ملودی های هاوس اروپایی تفاوت داشت.اما احساسی و هیجان انگیز بودند .ولی ترنس اولیه هنوز نمی توانست به قدرت و زیبایی هاوس ملودی بسازد.چون این موزیک ترنس اولیه که از ترکیب انها به وجود امده بود...به نوعی دچار عدم تفکیک در بخشهایی از اهنگ و در ترکیب ملودی و بیت(ضرب و کوبش) دچار مشکل شده بود. چون در موزیک تکنو سعی در نشان دادن بیشتر بیتها در اهنگ داشت و موزیک هاوس در نشان دادن بیشتر ملودیها اهمیت میداد...ولی موزیک ترنس سعی در نشان دادن هر دوی انها به میزان یکسان در اهنگ را داشت به گونه ای که هیچکدام دچار افت نشود. پس اولین ترنسرها خودشان شروع به باز سازی موزیک ترنس کردند سعی در ایجاد یک سبک کاملا متفاوت و جدید نمودند.
انها تصمیم گرفتند که تنظیماتی اساسی بر روی ملودی ها و بیت ها(ضرب و کوبش) بوجود بیاورند که هم با ملودی های موزیک هاوس تفاوت داشته باشد و نحوه قرار گرفتن ان نیز در اهنگ متفاوت باشد(بطور مثال:ضرب و کوبش اصلی اهنگ بعد از یک ملودی شفاف و دلنشین اغاز شود و یا به اتمام برسد) و همچنین ایجاد بیت هایی متفاوت با موزیک تکنوکه نسبت به ان قوی تر و شدیدتر باشد....این تلاشها نیتجه خود را نشان داد و ترنس به سرعت دراروپا پخش شد و به شهرت رسید. و سبک ترنس توجه بسیاری از دی جی ها را بخود جلب کرد که موزیک های خود را در این سبک بسازند.موزیک ترنس گوناگون تر و تجاری تر شد....در اواسط دهه 1990 موزیک ترنس به قدری محبوب و تجاری شد که جز بهترین موزیک های رقص شناخته شد.به طوری که ملودی هایش عمیق تر و شفاف تر از موزیک هاوس بود.درام و باس های تسکین دهنده وارامش بخش..و همچنین بیت های اهنگ ها با شدت تر و قوی تر از موزیک تکنوبود.
نا گفته نماند که در اغاز کار موزیک ترنس چون به نوعی هنوز شباهت کمی به موزیک پروگرسیو هاوس(پروگرسیو به معنای پیشرفته می باشد) را داشت بنابر این ترنس برای جلو گیری از ادغام سبک محبوب خود با ان... سبک پروگرسیو ترنس را پایه گذاری نمود . توسط افرادی چون : پاول وان دیک (ایشان را میتوان بنیانگذار موزیک ترنس و پروگرسیو ترنس نامید)...برایان ترنسیو (بی تی)...فری کارستن (ارت اف ترنس) به عنوان طلایه داران و جلوداران و همچنین به عنوان تهیه کنندگان و میکس کنندگان این سبک بودند. افرادی که با خودشان احساس و ملودی های واقعا دلنشین، احساسات حماسی و....را در موزیکشان بکار می بردند.
در ضمن دیجی هایی چون: اکن فولد...ساشا... و جان دیگ وید به عنوان قهرمانان موزیک در کلوبها و باشگاه های رقص و همچنین اجرا کننده بهترین ریمیکس ها بودند..تا اواخر دهه 1990 ترنس از لحاظ تجاری بسیار بزرگ و گسترده شده بود. در سال 1996 انگلستان به عنوان مرکز پدیده جدید ترنس یا همان پروگرسیو ترنس یا ترنس پیشرفته شناخته شد و موزیک ترنس به جایگاه بالایی در کلوپ های انجا رسید و حتی در جزیره (lbiza) که جزیره ای بود که اکثر دی جی ها کارهای خود را در انجا به نمایش می گذاشتند. دی جی هایی چون: پاول اوکنفولد (paul oakenfold)...ساشا (sasha) و جان دیگوید (john digweed) با اهنگ های خود نظر خیلی از جمعیت های کلوپ ها را بخود جلب کردند. اهنگهای انها زیبا و دلنشین بود واز صدای خواننده (اکثرا زن) در اهنگ هایشان دیده می شد و این همان چیزی بود که الان با نام (Euro trance) کاملا جای خود را در ترنس موزیک پیدا کرده است.موزیک های ان زمان شامل ملودی و تم های حماسی و تا حدودی تاریخی که با ریمیکس ها و اضافه شدن ریتم و تفکیک های زیبا به اهنگ بود. در ان زمان دی جی های مشهوری که به این سبک اهنگ می ساختند می توان: رابرت مایلز (robert miles)...ساش (sash) و تیبی (TB) را نام برد.این اهنگها احساس خاصی ایجاد می کرد و به شنوندگان انرزی میداد و باعث به هبجان امدن انها می شد. در همان موقع ها امریکاییها و اهالی کشور های اروپای شرقی نیز در بازار های موزیکشان، ترنس موزیک جز پر طرفدار ترین وجذاب ترین اهنگها بود.
در همان زمان در حالی که کشور اسراییل و سوئد در حال اهنگسازی درسبک خودشان بودند انگلستان و کانادا در ان زمان در حال گسترش و پخش سبک هارد ترنس (Hard Trance) بودند که سبک جدیدی از ترنس موزیک محسوب می شد که شامل ترکیب سبک ترنس ان زمان بود با سبک هارد هاوس (Hard House).به مرور زمان که سبک های ترنس گسترش یافت و ترنس فراگیر و فراگیر تر می شد و این از جهاتی خوب بود و از جهاتی بد، موزیک ترنس در برخی مواقع قربانی محبوبیت خود می شد و افراد و دی جی های گمنام زیادی بودند که از خود سبک های بی محتوا و بی مفهومی را ابداع می کردند و موزیک ها و سبک خود را جدید مطرح کرده و انرا زیر مجموعه رسمی موزیک ترنس عنوان می کردند. به طوری که تا مدتها دی جی های زیادی بودند که اهنگهای خود را بیرون می دادند و انرا سبک جدید موزیک ترنس می دانسته و این افراد نه تنها در پیشرفت موزیک ترنس نقشی نداشتند بلکه با اینکار باعث می شدند که محبوبیت ترنس از بین برود وموزیک ترنسی که دی جی های بزرگی می ساختند هم به نوعی هم ردیف کار انها شود. به هر حال برای خیلی از طرفداران و دی جی های واقعی ترنس در اواسط دهه 90 این یک اولتیماتم بود که انان ناچار به انجام دو کار بودند: یا اینکه ترنس موزیک بطور کامل با موزیک هاوس (House) ترکیب شود....یا اینکه بطور کاملا مجزا و بدون امیخته شدن با سبک دیگری کار خود را ادامه دهد...البته این کار کمی کار هارد ترنس و پروگرسیو ترنس را مشکل کرد. چون از ترکیب سبک هارد هاوس (Hrad House) و پروگرسیو هاوس (Prigrassive House) ایجاد شده بودند و بخش اصلی انها به وجود می امد و جدایی انها از هم تقریبا غیر ممکن بود. ولی در مورد سبک هایی چون (Psychedelic) و(Goa) ترنس هیچ مشکلی به وجود نمی امد زیرا سبکهایی کاملا مستقل بوده و هیچ وابستگی و تقلیدی از موزیک هاوس را با خود به همراه نداشتند و اینکه از صدای خواننده (Vocal) در اهنگها استفاده نمی شد و تم اهنگها و افکتها و حتی ملودی ها به قدری در این دو سبک فراگیر بودند که اصلا نیازی به (Vocal) را باقی نمی گذاشت (من به شخصه فقط و فقط این دو سبک را می توانم موزیک ترنس بنامم و موزیکی که کاملا مستقل و استثنایی عمل می کند) این دو سبک را می توان کاملا جدا از بقیه سبک های موزیک ترنس محسوب کرد .به هر حال سبک های ترنس هر کدام به طور مستقل و کاملا از هم جدا شروع به کار نمودند...سبک (Prograssive) و(Hard) در اروپا و انگلستان گسترش یافت و سبک (Psy) و (Goa) هم در اسراییل گسترش یافت و کشور سوئد هم چون به موفقیت انچنانی دست نیافت انرا رها کرد. و اسراییل به عنوان طلایه دار و بنیانگذار این سبک به کار خود ادامه داد..در پایان نیز نا گفته نماند که سبک های موزیک ترنسی که تاکنون در جهان به طور رسمی به ثبت رسیده 5 سبک می باشد:
1.psychedelic trance
2.Goa trance
3.prograssive trance
4.Hard trance
5.Ambient trance
مطلب دیگر اینکه سبک هایی چون (Euro Trance) و(Isra Trance) و(Psycho Trance) هم وجود دارند و اینها هم به نوعی ممکن است سبک محسوب شوند ولی نه سبک مستقل.بلکه سبک الحاقی....به طور مثال سبک (Euro Trance) اهنگهایش یا از ترکیب دو سبک (Hard) و(Prograssive) و یا به طور مستقل از هر کدام از این دوسبک می باشد که البته دوست خوبم اقای سیاوش توضیحات کاملی در مورد یورو ترنس داده بودند و همان گونه که هنوز هم دیده می شود پروگرسیو ترنس و هارد ترنس هنوز نتوانسته اند از هاوس جدا شوند ولی موزیک هایشان دلنشین و زیباست.سبکهای(Isra Trance) و(Psycho Trance) که اهنگهایشان از ترکیب یا مستقلا از دو سبک(Psychedelic) و(Goa) به وجود امده.نکته اینکه (Isra Trance) که همان ترنس(Psy/Goa) کشور اسرائیل است و نکته دیگر در باره (Psycho Trance) که به معنای ترنس روانی می باشد واختصارا به دو سبک گوا ترنس یا موزیکی که سر رشته ازموزیک محلی و مذهبی جزیره گوا در هند و تم های مکتب بودا و برهما دارد وسبک سایچدلیک ترنس یا ترنس توهم زا به دلیل افکت های پیچیده وتاثیر گذارش اطلاق می شود... ولی در حال حاضر همگان (Psycho Trance) را (Psy/Goa) می نامند و اینگونه می شناسند .
شاید دی جی هایی در سبک(Psy/Goa) ترنس در هلند.المان و دیگر نقاط اروپا باشند وموزیکهای هیجان انگیزی هم بسازند ولی اسراییل هنوز حرف اصلی را در این سبک میزند و خواهد زد همان گونه ملودی کارهای بزرگی چون(Yahel Sherman) و(Avi Shwarts) و....و همچنین افکت کارانی چون گروه(Infected Mushroom) را در راس بهترین ها دارد و کشوری است به طور کامل و حرفه ای در این دو سبک فعالیت می کند...به هر حال چیزی که حائز اهمیت بوده این است که موزیک ترنس سبک جدیدی از موزیک رقص در کلوپ ها ودیسکوها را به جهانیان شناساند. و این چیزی است که موزیک ترنس همیشه به ان افتخار می کند و دوست دارد همگان را از هیجان موزیک خود بهره مند کند
در دنیای موسیقی امروز اصطلاح ترنس (Trance) شامل محدوده وسیعی از موسیقی می شود. در قسمتی از این طیف همانند کارهای یان ون دال (Ian Van Dahl) یا حتی گروه ATB شاهد موسیقی ای هستیم که بیشتر شبیه به موسیقی رقص مردمی (Pop Dance) است و شما می توانید آنها را در منزل، اتومبیل یا هنگام پیاده روی با دستگاه پخش موسیقی خود گوش کنید و احساس کنید که دقیقا" در یک مهمانی بزرگ هستید. در قسمت دیگر از طیف موسیقی ترنس به افرادی مانند ساشا و ویلیام اربیت (Sasha & William Orbit) بر میخوریم که موسیقی الکترونیک مردمی را به سمت موسیقی ترنس سوق داده اند.
ترنس در اوایل دهه 90 از انواع موسیقی تکنو (Techno) و رقص (Dance) منشعب شد.وسیقی ترنس در حال حاضر جزء انواع پر طرفدار موسیقی های الکترونیکی می باشد و باید اذعان کرد که پایه و اساس آن سکانسر (Sequencer)، سینتی سایزر (Synthesizer) و افکت های الکترونیکی است.علاوه بر پر انرژی بودن، محبوبیت موسیقی ترنس نزد مردم را می توان مدیون دی-جی (DJ) هایی مانند ساشا، پاول ون دایک (Paul Van Dyk) و پاول اوکنفولد (Paul Okenfold) دانست. آنها توانستند با ترکیب موسیقی تاریک تکنو و صداهای موسیقی الکترونیک رقص اروپایی به این سبک از موسیقی دست پیدا کنند.
اواخر دهه 90 موسیقی ترنس پیچیده تر شد و هنرمندانی چون BT توانستند با استفاده از سیستم های کامپیوتری و نمونه های صدا (Samples) و حتی ارکسترهای بزرگ آکوستیک روح و احساسات بیشتری را در این موسیقی القاء کنند. هم اکنون بنظر می رسد که موسیقی ترنس با عبور از هزاره دوم بالغ شده و مسیر اصلی خود را پیدا کرده است. دامنه استفاده از موسیقی ترنس امروزه به آسیا و خاور میانه نیز گسترش پیدا کرده است و در اثر ترکیب با سازها و ریتم های محلی گونه های زیبایی از این موسیقی بوجود آمده است. در حال حاضر آلمان، هلند و انگلیس از جمله کشورهایی هستند که موسیقی ترنس در آنها بسیار فراگیر می باشد.
از دیگر مواردی که راجع به این موسیقی باید به آنها اشاره کرد آنکه
تمپوی موسیقی معمولا" بین 125 تا 150 است. برای بالا بردن تاثیر موسیقی روی انسان، اجرای آن معمولا" توام با افکت های نوری است. مدت زمان اجرای کنسرت های ترنس می تواند از 2 ساعت تا حتی 3 روز به درازا بینجامد.
منبع : اختصاصی نوای فارس