نوای فارس- مریم خوشرنگ: سال هاست که افراد معروف و سرشناس در عرصه های دیگر از جمله سنیما و فوتبال جذب خوانندگی می شوند. البته کم تر پیش آمده که به موفقیت چشمگیر و حتا نسبی در این عرصه دست پیدا کنند. شاید به ظاهر حضور بازیگران در دنیای خوانندگی به جهت درگیر بودن با دنیای هنر، اتفاقی عجیب نباشد ضمن اینکه خیلی وقت ها برخی از خواننده ها نیز به دنیای بازیگری ورود می کنند، اما به طور حتم نمی توان گریز فوتبالیست ها از دنیایی خشن و بدون ظرافت و ورودشان به عرصه خوانندگی را نادیده گرفت، ضمن اینکه همه گیر شدن این موضوع نیز قابل توجه است. بعد از نیما نکیسا، مهرداد میناوند، پژمان جمشیدی، علیرضا انصاریان، رضا عنایتی که البته تا انتشار یک آلبوم رسمی هم پیش رفت، این روزها مرد جنجالی و پرحاشیه فوتبال و البته موفق تیم پرسپولیس، شیث رضایی با انتشار قطعه «باید بدونی» اولین قدم خود را در عرصه خوانندگی برداشت. هر چند تمام آنچه که به آن اشاره کردیم موضوعی ست قابل بحث و بررسی اما بهانه ای شد تا گفت و گویی با وی داشته باشیم.
درصد جذابیت معروفیت بالاست و یا خوانندگی می تواند هر شخصی را به سمت و سوی خود جذب کند. از آدم های معمولی تا شخصیت و چهره های مطرح عرصه های مختلف...
ببینید من به اندازه کافی درگیر معروفیت و شهرت بودم. بنابراین خیلی تشنه شهرت نبودم و نیستم که به این دلیل قدم در عرصه خوانندگی گذاشته باشم. خیلی از دوستان فوتبالیست من آمدند و بعد از مدتی هم بی سروصدا رفتند. به هیچ عنوان دوست ندارم که درباره من گفته شود؛ این هم آمد و چند قطعه خواند و رفت. به طور حتم من با یک برنامه ریزی طولانی مدت آمدم. از همین جهت با یک تیم حرفه ای حضورم را در این عرصه مورد آسیب شناسی قرار دادم. سعی کردم حرفه ای شروع کنم تا حرفه ای هم باقی بمانم.
یعنی معروفیت برای شما اهمیت نداشته است؟
کسی نیست که معروفیت و محبوبیت را دوست نداشته باشد بنابراین به طور حتم من هم از این امر لذت می برم. اما به این نتیجه رسیدم که محبوبیت در حوضه موسیقی جنس متفاوتی دارد. یک جنس خاص که من در فوتبال آن را نچشیدم. هرچند در فوتبال طرفداران و هواداران یک بازیکن، او را تا پای مرگ نیز همراهی می کنند و این قابل احترام و فراموش نشدنی ست اما جنس معروفیت و محبوبیت در موسیقی و هنر متفاوت است. در واقع در فوتبال به شکلی متعصب این اتفاق رخ می دهد اما در هنر و موسیقی، ظریف و هنرمندانه اتفاق می افتد.
از چه زمانی به توانایی خود در خوانندگی پی بردید؟
من از سن خیلی کم می خواندم ضمن اینکه بدون آموزش و تنها با داشتن گوش قوی این موضوع در من شکل گرفت. شاید همین گوش قوی به من اجازه داد تا صداهای مختلف را با تحریرهای متفاوت تقلید کنم و همین امر باعث شد تا درجمع دوستان موزیسین و خواننده ای که داشتم بخوانم. البته دوستان بدون تعارف من را به خوانندگی تشویق کردند. تا جایی که به پیشنهاد داریوش خواجه نوری سخت ترین بخش قطعه «پرسپولیس» را من خواندم. ضمن اینکه زمانی که در تیم پرسپولیس کاپیتان بودم، چند پیشنهاد برای خوانندگی داشتم. اما قبول نکردم چون نمی خواستم به غیراز فوتبال روی موضوع و کار دیگری متمرکز شوم.
آیا دلیل حضور جدی شما در عرصه خوانندگی می تواند به خاطر عدم حضورتان در دنیای فوتبال و تلاش برای حفظ معروفیت باشد؟
در پاسخ به این سوال باید عرض کنم من تنها 31 سال دارم. تمرین های من همچنان ادامه دارد و بدنم به عنوان یک ورزشکار هنوز بدن آماده ای ست. زمانی می توان این موضوع را در مورد من مطرح کرد که به سن حدود 38 سالگی رسیده باشم و به لحاظ جسمی توانایی بازی کردن نداشته باشم. اگر از فوتبال فاصله گرفتم به دلیل ضعف نبوده بلکه پای معیار و اعتقاداتم ایستادم. حاضر نیستم معیارهای خودم را زیر سوال ببرم و به هر قیمتی بازی کنم. بله اگر در سن 39، 38 سالگی بودم می توان گفت؛ شیث رضایی برای حفظ معروفیت خود وارد دنیای خوانندگی شده است. اما نکته ای که باید به آن اشاره کنم بدون خودستایی، من هشت سال در تیم پرسپولیس بدون منت و برحسب انجام وظیفه زحمت کشیدم که هرگز از خاطر طرفدارانم پاک نخواهد شد. ضمن اینکه فراموش نکنیم اسم من یک اسم خاصی ست که کمتر فراموش می شود.
فکر نکردید با حضور در دنیای هنر و خوانندگی، با بازخورد طرفداران خود مواجه شوید و همین موضوع باعث شود تا شما را پس بزنند؟ به نوعی شما دست به ریسک بزرگی زدید....
بعید می دانم شما در دنیای موسیقی با فوتبالیسیتی برخورد کرده باشید که به طور جدی و حرفه ای قدم در عرصه موسیقی گذاشته باشد و با انتشار اولین قطعه موسیقایی خود به لطف خدا با استقبال خوبی از سمت و سوی مخاطبان این هنر مواجه شده باشد. من پسری هستم که وقتی وارد دنیای فوتبال شدم تمام تمرکزم را روی فوتبال گذاشتم و به بهترین جایگاه در این عرصه یعنی کاپیتانی تیم پرسپولیس رسیدم. یاد گرفتم براساس توانایی های خودم تصمیم بگیرم و کاری را انجام بدهم که بتوانم به نحو احسنت آن را به ثمر برسانم. چرا نرفتم دنبال بازیگری...؟ چون علاقه ای ندارم و شاید استعدادی هم نداشته باشم. هیچ وقت به فکر یادگیری ساز و نوازندگی نبودم چون کار من نیست و استعدادی هم در این زمینه ندارم. اما برای خوانندگی براساس توانایی های خودم با یک برنامه درست کارم را شروع کردم. هیچ ادعایی در موسیقی ندارم و برای تمام کسانی که در این زمینه فعالیت می کنند احترام بسیاری قایل هستم. موسیقی سلیقه ای ست و شاید خیلی ها صدای من را دوست نداشته باشند، البته آنها نیز برای من محترم هستند. من برای کسانی می خوانم که صدایم را دوست دارند.
با این توضیحات هدف تان از حضور در عرصه خوانندگی چیست؟
یکی از بزرگ ترین هدف های من در این حوضه، ارایه کارهای قوی و قابل دفاعی ست که هواداران پرسپولیس دوست داشته باشند. و بتوانم در شهرستان های مختلف کنسرت داشته باشم تا از این طریق دوباره با طرفداران و هواداران خودم و پرسپولیس روبرو بشوم و آنها را ببینم.
به آگاهی از توانایی های خودتان اشاره کردید. با علم به این موضوع آیا از قطعه «باید بدونی» و یا به قول خودتان «حال داغون» راضی بودید؟
این کار را یکی از کارهای معمولی خودم می دانم. البته این دلیل بر بی دقتی من بر تهیه این کار نبوده اما به طور حتم بعد از این با وسواس و دقت بیشتری کار خواهم کرد. ضمن اینکه من با یک تیم حرفه ای کار می کنم که قرار است قدم به قدم پیش برویم و تمام کارها را موشکافانه بررسی کنیم. در همین کار هم ما سعی کردیم از انتخاب ترانه، موسیقی و حتا زمان انتشار نیز بی گدار به آب نزنیم.
«باید بدونی» چه اندازه به تفکر و باورهای موسیقایی شیث رضایی نزدیک بوده است؟
پنجاه درصد. هدف من، مسعود جهانی و رضا شیری از انتشار این قطعه تنها نظرسنجی مخاطبان موسیقی و آشنایی با درصد استقبال آنها از صدای من بوده. ضمن اینکه خوشحالم مورد استقبال نیز قرار گرفت. ناگفته نماند برای حضورم در موسیقی و خوانندگی هیچ تبلیغی نداشتم تا روزهای پایانی که تنها تعدادی از دوستان متوجه این موضوع شدند و البته ترکش هایی هم به من اصابت کرد اما صبر کردم تا کار منتشر شود.
چه اندازه از سلیقه خودتان در ساخت این قطعه اعمال شد؟
به دلیل این که اولین کارم بود و مبتدی بودم، تمام کارها را به عهده تیم تهیه و تولید گذاشتم. البته شرط اصلی کار موفق، اعتماد بسیاری ست که من به این تیم داشتم و دارم. و البته خیلی هم از این اعتماد راضی هستم.
در بخشی از این پرسش و پاسخ، به برگزاری کنسرت اشاره کردید بنابراین باید به تولید و پخش آلبوم نیز فکر کرده باشید...
در حال حاضر سه قطعه دیگر به غیر از قطعه «باید بدونی» آماده دارم. دو قطعه «اسلو» و یک قطعه «ترنس» که بعد از انتشار آنها به طور حتم شروع به جمع آوری اولین آلبوم رسمی ام خواهم کرد.
در این آلبوم چقدر با سلیقه مخاطب و تا چه اندازه با سلیقه خودتان مواجه خواهیم شد؟
به طور حتم من و تمام کسانی که می خوانند باید سلیقه مخاطب را در نظر بگیریم به دلیل اینکه داور و قاضی اصلی مخاطبان موسیقی هستند. مخاطب باید از شنیدن قطعه های موسیقایی لذت ببرد. شاید در برخی از موارد لازم باشد نزدیک به هفتاد درصد سلیقه مخاطب را در تولید یک اثر موسیقایی در نظر گرفت.
شاید سلیقه مخاطب، سلیقه قابل دفاعی نباشد...
بدون شک اولویت ها را در نظر خواهم گرفت.
در طول گفت و گو، نکته ای که برای من خیلی جالب بود و البته برداشتم از لحن صحبت های شما، این است که از حمایت مخاطب و به خصوص طرفداران و هواداران خودتان اطمینان دارید؟
به طور کامل... من در تیمی بازی کردم که چهل میلیون طرفدار دارد. طرفدارانی که در سرما و گرما از من و تیم حمایت کردند.
شاید این حمایت تنها به جهت حضور شما در تیم پرسپولیس بوده؟
پرسپولیسی ها غیرتی هستند. یک سری از دوستان به من گفتند؛ شاید در برخی از شهرستان برای اجرای کنسرت، سالن را پر نکنید و پاسخی که به این دوستان دادم به شما هم عرض می کنم، من هواداران پرسپولیس را می شناسم. آنقدر متعصب و غیرتی هستند که با اطمینان عرض می کنم در هر شهری که کنسرت داشته باشم، حضور خواهند داشت.
اما در حال حاضر شما نه تنها در تیم پرسپولیس، بلکه در هیچ تیم دیگری بازی نمی کنید.
به هیچ عنوان مهم نیست. خیلی از بازیکنان قدیمی که از زمین بازی، خداحافظی کردند، به هرجایی که سفر می کنند مورد استقبال هواداران و طرفداران متعصب خود قرار می گیرند. به نوعی عاشقانه از حضور چندین ساله آنها در تیم پرسپولیس تشکر می کنند.
به طور معمول شنونده چه موسیقی و خواننده ای هستید؟
هر کاری که خوب باشد گوش می کنم و و البته صدای خواننده هم باید صدای خوبی باشد.
طرفداران شما تا چه زمانی باید منتظر باشند تا اولین آلبوم شما به دست شان برسد؟
من متوجه شدم در موسیقی هیچ چیزی قابل پیش بینی نیست اما طبق برنامه ریزی و توجهی که آقای مجید طوسی روی این برنامه دارند فکر می کنم به احتمال زیاد در سال آینده آلبوم، آماده انتشار باشد.
واکنش هم تیمی های شما، به خصوص فوتبالی هایی که پیش از شما خوانندگی را تجربه کردند، از جمله پژمان جمشیدی چه بود؟
در حال حاضر با هیچ کدام از دوستان در ارتباط نیستم اما با شناختی که از پژمان جمشیدی دارم به طورحتم کارم را دوست داشته. ضمن اینکه دوستان، قبل از حضور حرفه ای من، در عرصه خوانندگی صدایم را شنیده بودند و دوست داشتند.
امکان این هست که بعد از اثبات در موسیقی وارد دنیای بازیگری بشوید؟
باید تاکید کنم که هیچ چیزی در زندگی قابل پیش بینی نیست به خصوص موسیقی و سینما. اما معتقدم آدم ها باید استعدادهای خودشان را پیدا کنند. پژمان جمشیدی خوانندگی را تجربه کرد اما قدم های محکم تری را در عرصه بازیگری برداشت به دلیل اینکه استعداد این کار را داشت. من نه خیلی به بازیگری علاقه مندم و نه مستعد، به همین دلیل همیشه گفتم باید کاری را انجام بدهیم که در آن استعداد داشته باشیم و بدانیم که می توانیم موفق باشیم.
تعریف تان از موسیقی با توجه به اینکه شما از یک دنیای خشن و جدی وارد دنیای هنر که سرشار از لطافت و ظرافت است، چیست؟ به خصوص موسیقی که به هرحال خودتان هم اشاره کردید ارتباط مستقیم با احساس آدم ها دارد...
به اعتقاد من موسیقی دیدگاه آدم را نسبت به زندگی تغییر می دهد. این هنر تاثیر مستقیم روی مخاطبان موسیقی دارد. من به هیچ عنوان فکر نمی کردم تا این حد فاصله و تفاوت بین دنیای ورزش و موسیقی وجود داشته باشد.
و در پایان...
دو تا سورپرایز برای هواداران خودم و تیم پرسپولیس دارم. قطعه ای که قرار هست برای تیم مورد علاقه ام اجرا کنم تا در کنسرت هایی که برگزار می کنم همصدا با طرفداران پرسپولیس اجرا کنم. و قطعه ای که برای مرحوم هادی نوروزی در نظر دارم. به هرحال هادی همشهری و همبازی من بود. درست است از بین ما رفته اما هرگز فراموش نخواهد شد. من حالا حالا با هادی عزیز کار دارم. البته این خبری ست که تا امروز در مورد آن صحبتی نکرده بودم.
منبع : اختصاصی نوای فارس