نوای فارس-میلاد جعفری: ارکستر موسیقی «رامشه» به سرپرستی علیرضا مهرابی و رهبری ارکستر علی محمد شاهی 6 خرداد ماه در تالار اندیشه حوزه هنری تهران به روی صحنه خواهد رفت و در این ارکستر 60 نفره استاد امین الله رشیدی و مرتضی خنجری خواننده خواهند بود.
به بهانه این کنسرت گفتگویی با این گروه ترتیب داده ایم که در ادامه می خوانید :
آقای رشیدی، شما آهنگساز و خواننده پیشکسوت رادیو و تلویزیون ایران، مشخصا معرف حضور همگان هستید و همه ی ما با ساخته ها و قطعات شما خاطره داریم. چطور شد که با ارکستر رامشه آشنا شدید و این پروژه آغاز شد ؟
همه چیز در دنیا بر اساس اتفاقات و پیش آمد ها است. حدود دو سال پیش بود که از طریق یکی از دوستان عکاس خود با مجموعه رامشه آشنا شدم. در اولین برخورد نزدیک با اعضای این خانواده، ارتباطی ایجاد شد که انگار 30 سال است که ما با هم آشنایی نزدیک داریم و این آشنایی باعث خوشحالی بسیار من است. رامشه جوانانی با استعداد، منزه، پاکیزه، ساده و گرم دارد و این خود باعث این میزان از صمیمیت بین ما می شود. به قول شاعر: نوریان مر نوریان را طالبند. این جوانان علاقمند به موسیقی مشخصا زحمت زیادی در این راه کشیده اند و چه از این بهتر ؟ من در طول این مدت دلبستگی خاصی به خانواده ی رامشه پیدا کرده ام و تصمیم دارم رامشه را بسیار بهتر از اکنون معرفی کنم و مایلم که بهترین قطعاتم را که رنگ و بوی دهه های 30 و 40، دوران درخشان موسیقی ایران را دارند و هر کدام می توانند سر زبان ها بیفتد، با این ارکستر به روی صحنه ببرم و بدین وسیله رامشه را به نحو احسن معرفی کنم. به هر روی من بسیار خوشحالم که با این گروه هنرمند و نیک فطرت مشغول به همکاری هستم. دوستانی جوان، فعال و علاقمند به موسیقی.
آقای مهرابی، شما به عنوان سرپرست و کنسرت مایستر ارکستر رامشه لطفا بیشتر درباره ی رامشه برای ما توضیح بدهید. رامشه چطور تاسیس شد و در این مدت چه فعالیت هایی داشته است ؟
فعالیت ارکستر رامشه از سال 1390 کلید خورد. البته که اولین فعالیت ها پیشینه بیشتری دارند که در قالب گروهی دیگر در شهر ری انجام می شدند اما پس از گذشت زمان سبک و سیاق کار تغییر کرد و در سال 91 ارکستر رامشه در اداره ارشاد تهران به صورت رسمی ثبت شد و اولین اجرای رسمی خود را در سال 93 در سالن ایوان شمس به خوانندگی مرتضی خنجری و محمد رحمانی به روی صحنه برد. در آن کنسرت رامشه برای اولین بار میزبان آقای رشیدی بود و در واقع آن دیدار زمینه ساز همکاری امروز شد. رامشه در سال 93، در جشنواره شب های تهران رامشه توانست مقام برتر را در شاخه ی ارکسترال تلفیقی بدست آورد.
آقای محمدشاهی، تا آنجا که ما اطلاع داریم کنسرت قبلی رامشه به رهبری آقای مهرابی برگزار شد اما این کنسرت به رهبری شما در تالار اندیشه به روی صحنه خواهد رفت. چطور شد که شما همکاری خودتون را با این ارکستر شروع کردید ؟
بله، اجرای قبلی رامشه به رهبری آقای مهرابی روی صحنه رفته بود. در رابطه با چگونگی آشنایی، باید عرض کنم که پیش از آشنایی من با رامشه، تعدادی از نوازندگان این ارکستر در پروژه ای دیگر با بنده همکاری داشتند. مدتی گذشته بود که یکی از دوستان با من تماس گرفت و پروژه کنسرت مشترک رامشه و آقای رشیدی را مطرح کرد و صحبت های او حاکی از این بود که رامشه قصد دارد برای این پروژه از یک رهبر میهمان برای همکاری دعوت کند. بعد از جلسه ی حضوری و انجام رایزنی بیشتر، جناب مهرابی از بنده برای رهبری رامشه در این کنسرت دعوت کردند و کمی بعد مسئله جدی شد و نهایتا با توافق همکاری با آقای رشیدی عزیز، این پروژه به صورت مشترک بین ما آغاز شد. رامشه در ابتدا حجم زیادی نداشت و به تبع سبک و ژانر کاری خود، با تعداد نوازندگان کمی به فعالیت می پرداخت اما با توجه به نوع و سطح پروژه ی کنسرت مشترک با آقای رشیدی و نوع صدا دهی مطلوب، الزام بر این بود که با جذب نوازنده حجم نوازندگان افزایش پیدا کند و ارکستر از نظر گروه های سازی گسترده و تکمیل شود که این امر با مشورت آقای مهرابی انجام شد و خوشبختانه الان رامشه از وضعیت خوبی برخوردار است.
آقای رشیدی، چطور شد که بعد از این همه سال سکوت، تصمیم گرفتید که سکوت خودتون رو بشکنید و باز هم به روی صحنه بیایید و قطعات نوستالژیک و خاطره انگیزتان را به گوش مخاطبان و دوستدارانتان برسانید؟ آن هم با یک ارکستر جوان.
بله ارکستر جوان. ارکستر جوانی که تک تک چهره های آن قابل توجه اند. امروز روز ایجاد هماهنگی و همدلی بین 60 نفر موزیسین کار بسیار بزرگیست. در درجه اول من خوشحالم که این مجموعه از پس این کار دشوار به خوبی بر آمده اند. اما در رابطه با سوال شما، اگر بخواهم شرح ما وقع گذشته را بدهم، مثنوی هفتاد من کاغذ میشود. چه شد که من بیست سال مداوم در رادیو ایران آهنگساز و خواننده بودم و بعد اجبارا و اضطرارا 30 سال جدا شدم. به هر روی در این باره آنچه که گفتنی بود را در کتاب "عطر گیسو، خاطره ها و نغمه ها" توضیح داده ام. به هر صورت، هنر هرگز در آدمی نمیمیرد. من اجبارا از رادیو و تلویزیون استعفا دادم، اما هرگز نتوانستم آهنگ نسازم و زمزمه نکنم و آن همه دوری از رادیو و تلویزیون نتوانسته است جلوی فعالیت آهنگسازی مرا بگیرد. در این مدت که از این فضا دور بودم آهنگ های بسیاری ساختم و امیدوارم اکثر این آهنگ ها با همین ارکستر رامشه اجرا شود. باید ارکستر رامشه را آنطور که هست و شایسته ی سطح هنری اوست معرفی کنم و این کار را خواهم کرد چرا که از سر علاقه ی من به آنهاست. همه ی این جوانان را. رهبرشان آقای محمدشاهی، سرپرستشان آقای مهرابی و همنوایم مرتضی خنجری و تک تک نوازندگان و خوانندگان آن مثل فرزندان من میمانند. تلاش ما بر این است که کاری بکنیم که شاید در این سال ها بی نظیر باشد و این تصمیم راسخ ماست.
آقای خنجری، شما به زودی در کنار آقای رشیدی به روی صحنه خواهید رفت و بعضی از قطعات به یاد ماندنی ایشان را در کنارشان خواهید خواند. برای ما بیشتر از موقعیت خاصی که در آن قرار گرفته اید توضیح دهید.
همانطور که فرمودید، در کنار آقای رشیدی بودن افتخاریست که نصیب من شده. صدای استاد از کودکی در گوش من بوده و با بعضی از قطعات ایشان تمرین می کردم و با آنها خاطرات خوبی دارم. هرگز فکر نمی کردم که اینچنین موقعیت مهیا شود که بتوانم در کنار ایشان به اجرای برنامه بپردازم و این حقیقتا برای من باعث افتخار است که موقعیتی فراهم شد تا بتوانم در کنار استاد به فعالیت بپردازم و از ایشان ممنونم که بنده رو پذیرفتن.
آقای محمدشاهی، لطفا برای ما درباره وضعیت فنی کنونی ارکستر بیشتر توضیح دهید.
بله، داستان مفصل است. به عنوان مقدمه کوتاه عرض می کنم، حدود 11 سال پیش من برای اولین بار با آقای رشیدی در پنجمین آوای دوست، بزرگداشت استادان احمد ابراهیمی، منصور نریمان، حسین یوسف زمانی و منوچهر همایونپور که از قضا در آن برنامه آواز کوتاهی خواندم دیدار کردم. زمانی که برای اولین بار سر تمرین این پروژه آمدم، باور این مسئله که قرار است ارکستری را رهبری کنم که استاد امین الله رشیدی با آن خواهد خواند، برایم چندان راحت نبود. این مسئله شامل حال خود ارکستر نیز بود و قدری زمان برد تا ارکستر جوانی که از همکاری با آقای رشیدی شگفت زده بود، بتواند تمرکز خود را برای انجام تمرینات بدست آورد و پویایی لازم حاکم شود. به هر حال طبیعتا با توجه به سطح کاری این پروژه، احتیاج بود که ارکستر در قسمت های مختلفی تقویت شود که این کار به نحو قابل قبولی انجام شد. راشمه تا کنون روندی صعودی قابل توجهی را طی کرده است و در حال حاضر من از صدا دهی این ارکستر جوان رضایت دارم.
اما در رابطه با ارکستراسیون و ساز های موجود در این کنسرت، باید عرض کنم که گروه ساز های زهی، بادی چوبی، ساز های ایرانی به عنوان تکنوازان، پرکاشن شامل ساز های کوبه ای ایرانی و غیر ایرانی، پیانو و گروه کر تشکیل دهنده ارکستر رامشه برای این کنسرت هستند.
رپرتوار اجرایی این کنسرت نیز متشکل از قطعاتی خاطره انگیز از ساخته های آقای رشیدی، گزیده ای از ساخته های آقای علیرضا مهرابی و یک قطعه این ساخته های اینجانب است.
لازم به ذکر است که رامشه کنونی مجموعه ای سطوح سنی مختلف از موزیسین های نوجوان تا پیشکسوتانی چون آقای رشیدی را در بر می گیرد و در ششم خرداد ماه 95 3 نسل به طور هم زمان با هم بر روی صحنه به اجرای برنامه می پردازند که در نوع خود رویدادی کم نظیر است. آشتی نسل جوان با موسیقی اصیل ایرانی امریست مهم که در این پروژه به خوبی تحقق یافته است. در وضعیت نگران کننده امروز موسیقی مملکت، بی شک می توان این آشتی را به فال نیک گرفت و از آن به خوبی حمایت کرد تا جوانان بتوانند رجوعی داشته باشند به فضای موسیقی اصیل کشورمان. همان حال هوایی که هنوز فراموش نشده و نغمه های آن در زیر لب پیر و جوان زمزمه میشود. امیدوارم این روند رو به جلو و مثبت ادامه داشته باشد.
بسیار خوشحال و مفتخرم که قطعاتی زیبا و دلنشین را با ارکستری جوان و پر انرژی اجرا می کنم.
آقای مهرابی، ممنونم میشویم اگر درباره ی برنامه های آتی ارکستر به ما توضیح دهید.
بی شک ارکستر رامشه می کوشد تا روز به روز کیفیت کاری خود را افزایش دهد و در این مسیر حمایت و پشتیبانی پیشکسوتان بیار حائز اهمیت خواهد بود. امید است که رامشه بتواند ترکیبی از نیرو و انرژی جوانان خود و تجربه و دانش پیشکسوتان را در تهران و حتی در شهرستان ها با خوانندگان و تکنوازان مختلف به روی صحنه ببرد.
آقای رشیدی، کمتر از 10 روز به کنسرت بزرگ مشترک ارکستر رامشه و شما باقی مانده است. لطفا اگر سخنی به عنوان حسن ختام دارید با مخاطبان مطرح کنید.
ببینید خواستن توانستن است. بی شک چنین کار های بزرگ و با شکوهی از جوانان ما بر می آید و این کنسرت شاهدی بر این مدعاست. خطاب به تمام عزیزانی که ما را می بینند و صدای ما را می شنوند عرض می کنم، امیدوارم که مسئولین و سردمداران موسیقی مملکت رسالت هنری خود را فراموش نکنند و این نیروی جوان را تشویق کنند و از چنین پتانسیل هایی استفاده کنند. امیدوارم که متولیان رسمی موسیقی قدر این شور و اشتیاق را بدانند.
من از تمام عزیزانی که اهل ذوق هستند و از موسیقی ایرانی خاطره خوشی دارند دعوت می کنم تا شاهد ارائه قطعاتی با عطر و بویی آشنا و دلپسند در کنسرت بزرگ ارکستر رامشه در ششم خرداد ماه باشند. شاهد هنرنمایی جوانانی مشتاق و هنرمند که نیروی جوانی آنان با تجربه درآمیخته و محتوایی درخور حاصل از پیوند تجربه و عمل را فراهم آورده است. امیدوارم دوستداران موسیقی به این کنسرت تشریف بیاورند و از برنامه رضایت داشته باشند.
ممنونم از همگی و سپاس که وقتتان را در اختیار ما گذاشتید.