نوای فارس-آرش نصیری: نمی دانم برنامه شان فقط برگزاری کنسرت در مهر ماه هست یا نه اما به هر حال کنسرتشان در اواخر مهرماه برگزار شده است. تناسب جالبی ست. بیست و سوم و بیست و چهارم مهرماه، دوشب کنسرت ارکستر مهر با عنوان پاییزان، با اجرای آثاری از ناصر ایزدی و بردیا صدرنوری و خوانندگی امیر اثنی عشری. برگزرا کننده کنسرت موسسه فرهنگی هنری رادنواندیش است.
کنسرت با حدود نیم ساعت تاخیر در حوالی ساعت ده شب و با تکنوازی پیانوی بردیای صدرنوری آغاز می شود. صدرنوری دارای دکترای مدیریت است، تاکنون کنسرت های متعددی را به صورت تکنوازی و گروه نوازی و هم نوازی در همکاری با گروههای خنیا، مهر و سیمرغ اجرا کرده، سرپرست ارکستر مهرآور است و از او کتاب های «طرح جامع موسیقی کشور» و آلبوم «زندگی جاری‌ست» منتشر شده است. پرده های بزرگ و زیبای تالار وحدت کنار نرفته، جلوی آن یک پیانوی زیبای بزرگ گذاشته اند و صدر نوری در ابتدا قطعات خاطره انگیز قدیمی را با تکنوازی پیانو اجرا می کند. آنها که این ملودی ها را می شناسند زیر لیب زمزمه می کنند: «عاشقم من، عاشقی بی قرارم...»، «تره گومه میرزا کوچک خانا...»، «باز، ای الهه ناز...»، «امشب در سر شوری دارم...»، «بردی از یادم...» و ....
بعد علیرضا دریایی می آید و قطعه «غروب ابدی» را اجرا می کنند که یک همنوازی پیانو و ویولن است و به پری ملکی تقدیم شده است. قطعه بعدی «یاد تو» است و همنوازی پیانو با فلوت به نوازندگی نیلوفر ابراهیمی و دو قطعه بعدی «راز و نیاز» و «دیدار یار» است و همنوازی پیانوی صدرنوری و تنبک کامران یعقوبی. قطعات دلنشینی ست اما برای تماشاگری که آمده اجرای ارکستر بزرگ با خواننده را ببیند و بشنود کمی طولانی ست و شاید بهتر بود همین تکنوازی های هم لابلای کل کنسرت گنجانده شود نه به صورت مجزا و جلوی پرده آویخته تالار وحدت. این قطعات، به جز خاطرات که کولاژی از آهنگ های خاطره انگیز است، همگی از ساخته های بردیا صدر نوری است. آخرین قطعه یک قطعه ریتمیک است این بخش با این قطعه ریتمیک به پایان می رسد.
بعد از آنتراکت بخش دوم کنسرت آغاز می شود که همگی از ساخته های ناصر ایزدی ست و با ارکستر مهر اجرا می شود. یک ارکستر حدودا بیست نفره با صدایی خوش. ترکیبی از موسیقی ارکسترال با همراهی تار و عود و سنتور و تارباس و تنبک و سازهای کوبه ای دیگر. اجرای ارکستر با اجرای «بیا بیا دلدار من» روی شعری از مولانا آغاز می شود. ارکستر صدای خوشی دارد و صدای امیر اثنی عشری هم دلنشین و مخملی‌ست. خوب می خواند و از خوانندگان تحصیل کرده موسیقی ایرانی‌ست. علی رغم جوانی تجربه های گرانقدری را در همراهی با استاد لطفی در «گروههای سه گانه شیدا» و «پاسداشت شیوه طاهرزاده» و اجراهای دیگر با گروه همایون به سرپرستی مهران مهرنیا و اجرا با گروههایی چون گروه نهفت را از سر گذرانده و حالا یک خواننده با تجربه و صحنه دیده است. در قطعه دوم خواننده می رود و رهبر ارکستر ناصر ایزدی با صادق چراغی برمی گردد تا در اجرای «ساری گلین» ارکستر را با «نرمه نای» همراهی کند. اجرای خوبی از این قطعه معروف ارمنی اجرا می شود.
نام قطعه سوم «یک مژه خفتن» است با شعری از استاد شفیعی کدکنی با این مطلع: «دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم/ این درد نهان سوز نهفتن نتوانم»
قطعه بعدی از یکی از بهترین اجراهای این ارکستر است: «درخت تر» با شعر معروف «درین سزای بی کسی کسی به در نمیزند» از سیاوش کسرایی. ملودی خوش ساخت و اجرای خوب خواننده و ارکستر لحظات خوبی را در این شب پاییزی کنسرت پاییزان ارکستر مهر رقم میزند. پس از این قطعه بیکلام آزاده اجرا می شود که در آن بردیا صدر نوری هم برای نواختن پیانو به صحنه می آید. قطعه یعدی «نگاه آسمانی»ست با شعر دیگری از سیاوش کسرایی و آهنگ آخر هم «دوست ترت دارم» با شعر معروف از «قیصر امین پور»: «پیش بیا،پیش بیا، پیش تر/ تا که بگویم غم دل بیشتر». برای اجرای این قطعه نوازنده تنبک دیگری هم به گروه اضافه می شود و کنسرت با این آهنگ تمام می شود. تمام می شود، ارکستر تعظیم می کند و مردم بیز می خواهند وگروه «ایران ای سرای امید» را به یاد استاد محمدرضا لطفی اجرا می کند. عکس بزرگی از استاد در صفحه مونیتور نقش می بندد. ناصر ایزدی در بروشور کنسرت نوشته است: «یادش همیشه در دلم می ماند. او که نوای خوش سازش زمزمه تمامی سالهای همزیستی من با موسیقی بوده است. ..کسی که برای من بیش از یک آموزگار بودو بی دریغ دوستش داشته و دارم.»
منبع : اختصاصی نوای فارس
برای دیدن سایز اصلی روی عکس ها کلیک کنید