زمینه فعالیت : نوازنده تار و سه تار ،ردیف‌دان، موسیقی‌دان ، آهنگ ساز، پژوهشگر و مدرس موسیقی سنتی ایرانیزادروز : 1325/10/17 درگذشت : 1393/02/12
محمدرضا لطفی با قشنگ کامکار ازدواج کرد و در سال ۱۳۵۷ از او جدا شد. حاصل این ازدواج امید لطفی می‌باشد. سرود لطفی فرزند دیگر محمدرضا لطفی می‌باشد که حاصل ازدواج دوم اوست. وی به مدت پنج سال در هنرستان موسیقی به آموختن موسیقی پرداخت و موسیقی را نزد اشخاصی چون علی اکبر شهنازی، حبیب‌الله صالحی فرا گرفت. پس از پایان هنرستان به دانشکده موسیقی راه یافت و به تکمیل آموخته‌هایش پرداخت. در این زمان از اشخاصی مانند نورعلی برومند، عبدالله دوامی، سعید هرمزی نیز بهره جست.
گوشه ای از فعالیت ها و افتخارات : اخذ جایزه نخست موسیقی‌دانان جوان در سال ۱۳۴۳ ، اجرا درجشنواره موسیقی جشن هنر شیراز به همراه محمدرضا شجریان و ناصر فرهنگ فر به اجرای راست پنجگاه در سال ۱۳۵۴ ، عضویت درگروه علمی دانشکده موسیقی در سال ۱۳۵۳ ، همکاری با رادیو ، اشتغال در دانشکده موسیقی هنرهای زیبای تهران به مدت یک سال و نیم به عنوان مدیر گروه موسیقی ، راه اندازی گروه شیدا در سال ۱۳۵۴ ، بازخوانی و اجرای دوباره آثار گذشتگان همراه گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده ، راه اندازی کانون چاووش با همکاری هنرمندانی مثل حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان و علی اکبر شکارچی ، سفرهای متعدد به ایتالیا، فرانسه ، آلمان و آمریکا و اجرای کنسرت ، بنیان گذاری مرکز فرهنگی هنری شیدا در واشنگتن ...
آثار : آهنگسازی و نوازندگی آلبوم های "از میان ریگ‌ها و الماس‌ها" ، "جان جان " ، " کنسرت شیدا" ، "به یاد عارف" ، "سپیده" ، "عشق داند" ، "بیداد" ، "چشمه نوش" و...