تقویم موسیقی - درگذشت داریوش صفوت - 27 فروردین ماه

از اساتید موسیقی سنتی ایرانی بود.وی فرزند ارشد علی‌اصغر صفوت پسر ارشد میرزا آقاخان صفوت‌المُلک تنها پسر میرزا مهدی (محمدعلی) حکیم الهی فرزند میرزا عبدالله اشیک آقاسی‌باشی پسر میرزا محمدعلی نوهٔ میرزا مهدی استرآبادی وزیر نادرشاه افشار بود. سه‌تار را نزد پدر (علی‌اصغر صفوت) آغاز کرد و در ادامه نزد استادان حبیب سماعی ( سنتور ) ، ابوالحسن صبا ( سه تار و سنتور ) موسیقی را فرا گرفت . سال ۱۳۳۲ به اخذ درجه لیسانس حقوق از دانشکده حقوق دانشگاه تهران نائل آمد. در سال ۱۳۴۴ از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس، دکترا در حقوق بین‌الملل گرفت . مجید کیانی ،  پرویز مشکاتیان ، هما سادات افسری ، حسین علیزاده از شاگردان او می باشند.

گوشه ای از فعالیت ها و افتخارات : ازبنیان‌گذاران مرکز حفظ و اشاعه موسیقی در سال ۱۳۴۷ ، تدریس در مرکز مطالعات موسیقی شرقی در انستیتو موسیقی‌شناسی سوربن فرانسه در سال ۱۳۳۹ ،از سال ۱۳۳۸ به تدریس در زمینه‌های نوازندگی سنتور و سه‌تار، ردیف موسیقی ایرانی، آکوستیک موسیقی، تاریخ موسیقی ایران، شناخت موسیقی، آشنائی با موسیقی شرقی، فلسفه موسیقی ایرانی، تجزیه و تحلیل موسیقی ایرانی، موسیقی و اسلام، بررسی رسالات کهن موسیقی ایران و... در "هنرستان موسیقی ملی، تهران، ۱۳۳۹ - ۱۳۳۸" ، "مرکز مطالعات موسیقی شرقی، وابسته به انستیتو موزیکولوژی پاریس، دانشگاه سوربن، ۱۳۴۴ - ۱۳۳۹" ، "دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ۱۳۷۶ - ۱۳۴۵" ، "هنرکده موسیقی ملی، تهران، ۱۳۶۰- ۱۳۵۸" ، " دانشکده موسیقی دانشگاه هنر، تهران، ۱۳۵۸ " ، " دانشکده تلویزیون و سینما، تهران، ۱۳۵۶ - ۱۳۵۹" ، "دانشکده میراث فرهنگی (تهران)، ۱۳۶۹" . استاد بازنشسته پایه ۱۵ دانشگاه هنر و دانشگاه تهران ، استاد نمونه دانشگاه‌های ایران ، مدیر مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی، وابسته به سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران از ۱۳۴۷ تا  ۱۳۵۹،  مدیر سابق گروه موسیقی دانشگاه تهران ،  مدیر سابق گروه موسیقی دانشگاه هنر ،  سرپرست سابق کارگاه موسیقی کودکان و نوجوانان در صدا و سیما از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۲ ،  مدیر سابق گروه هنر در مرکز نشر دانشگاهی ،  عضو انجمن آکوستیک‌دانان ایران ۱۳۵۷/۱۹۷۸ ، عضو انجمن فلسفه ایران ۱۳۵۵/۱۹۷۶ ، عضو «پیوسته» فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران ، در سال ۱۳۸۵ موفق به دریافت نشان «شوالیه هنر و ادب» Chevalier De L'ordre Des Arts et Des Letters گردید که بالاترین نشان هنری کشور فرانسه است.

آثار : رساله «عرفان و موسیقی ایران» به زبان فارسی، تهران ۱۳۴۸ (۱۹۶۹ میلادی) ،  ترجمه انگلیسی رساله «عرفان و موسیقی ایران»، چاپ نیویورک ۱۹۸۵ میلادی (۱۳۴۶) ،  ترجمه فرانسوی رساله «عرفان و موسیقی ایران» با اضافات، پاریس ۱۹۸۸ میلادی (۱۳۶۷) ،  پژوهشی کوتاه درباره استادان موسیقی ایران و الحان موسیقی ایرانی به زبان فارسی، تهران ۱۳۵۰ (۱۹۷۱ میلادی). ، تصحیح و چاپ «رساله موسیقی» بنائی به اتفاق استاد تقی بینش به زبان فارسی، تهران ۱۳۶۸ (۱۹۸۹ میلادی) ، بخش پایانی کتاب «هنر موسیقی ایران» به زبان انگلیسی، واشنگتن ۱۹۹۱ میلادی (۱۳۷۰) ، کتاب «موسیقی ایران» به زبان فرانسه به اتفاق نلی کارن (Nelly Caron)، این کتاب در سال ۱۹۶۶ میلادی (۱۳۴۵) تحت نظارت شورای بین‌المللی و موسیقی یونسکو در پاریس چاپ شده‌است ،  کتاب «هشت گفتار درباره فلسفه موسیقی» به زبان فارسی تاریخ چاپ ۱۳۸۶ انتشارات نیک ، هم‌چنین از وی دو اجرای سه‌تار و سنتور به صورت کاست در داخل ایران قابل دسترسی است.